Οι αντιδράσεις άρχισαν από την πρώτη στιγμή που μια ομάδα του χριστιανικού κόσμου συνειδητοποίησε, πως ο αριθμός 666 άρχισε να προωθείται στο πλαίσιο της συνθήκης του Σένγκεν. Ποιος χριστιανός θα ήθελε άραγε τον επαίσχυντο αριθμό του θηρίου τυπωμένο στην ταυτότητά του; Βγήκαν λοιπόν στους δρόμους διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στα «σκοτεινά και ύποπτα σχέδια των Ευρωπαίων». Ξαφνικά ολόκληρη η Ελλάδα άρχισε να συζητάει για το 666, την Αποκάλυψη του Ιωάννη, το χάραγμα του θηρίου και τις νέες ταυτότητες. Όμως, πόσα απ’ όλα αυτά στέκουν στην πραγματικότητα; Ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα; Και τέλος, ποια θα είναι η στάση μας αν όλα αποδειχτούν τελικά ένα λάθος, μια παρερμηνεία ή μια παρανόηση;
Και να, που μέσα σε λίγο χρόνο η χώρα μας βρέθηκε σ’ ένα πλήρες κομφούζιο. Κομφούζιο, σχετικά με τη συνθήκη (διεθνή σύμβαση) που έγινε γνωστή με το όνομα Σένγκεν. Όχι τόσο για το περιεχόμενο αυτής καθ’ αυτής της συνθήκης, όσο για τη σχέση της με το διαβόητο αριθμό 666 και τον υποδηλούμενο Αντίχριστο. Σοβαροί ερευνητές, φανατικοί θρησκόληπτοι, ιερομόναχοι, αδαείς και ημιμαθείς, όλοι βρέθηκαν μπλεγμένοι με τη συνθήκη και τον Αντίχριστο της Αποκάλυψης μια και ξανάρθε στο προσκήνιο ο τρομερός αριθμός χξς, ο αριθμός του Αντίχριστου! Σε άλλα, προηγούμενα δοκίμιά μου για την ιωάννεια Αποκάλυψη έγραψα ότι το βιβλίο αυτό ασκεί μια ιδιαίτερη έλξη, μια δική του μυστική γοητεία στον αναγνώστη κάθε εποχής. Κι αυτό εξαιτίας του «σκοτεινόμορφου περιεχομένου του» που αποκαλύπτει συσκοτίζοντας και συσκοτίζει αποκαλύπτοντας. Έγραφα τότε ότι η Αποκάλυψη είναι ίσως το πιο πολυερμηνευμένο και παρερμηνευμένο βιβλίο στον κόσμο και ότι δεν φτάνει ολόκληρη η ανθρώπινη ζωή για να διαβάσει κανείς τα σχόλια που έχουν γράψει κατά καιρούς οι σχολιαστές και άτι εν πάση περιπτώσει, οποιαδήποτε προσέγγιση του περιεχομένου του θα πρέπει να γίνεται ιστορικο–κριτικά και με καλή γνώση τόσο των προφητικών βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης (Ιεζεκιήλ, Ζαχαρίας και ιδιαίτερα Δανιήλ) όσο και της λεγόμενης αποκαλυπτικής γραμματείας που άνθησε στο αρχαίο Ισραήλ μεταξύ του 2ου π.Χ. αιώνα και του 2ου μ.Χ. (Ενώχ, Βαρούχ, Σοφία Σολομώντος, Διαθήκες 12 Πατριάρχων), αλλά και ακόμα και της αποκαλυπτικής χριστιανικής γραμματείας (ψευδεπίγραφα βιβλία Αποκάλυψης Πέτρου, Παύλου του 2ου και 3ου μ.Χ. αιώνα, κ.ά).
Είναι γνωστό ότι ο κίνδυνος ερμηνευτικών παρεξηγήσεων οδήγησε την Ανατολική Εκκλησία, στο να μη χρησιμοποιήσει την Αποκάλυψη ως αποστολικό ανάγνωσμα στις εκκλησίες. Ένα είναι το βέβαιο· ο Ιωάννης γράφει στις 7 εκκλησίες της Μικράς Ασίας για πράγματα «ἃ εἰσὶν καὶ ἃ μέλλει γενέσθαι μετὰ ταῦτα» (1:19). Πράγμα που σημαίνει, ότι, ξεκινώντας ιστορικο–κριτικά, θα πρέπει να αναζητήσουμε κατά πρώτο λόγο, τι μηνύματα είχε να μεταδώσει ο Ιωάννης στους πιστούς εκείνης της εποχής, αφού εθεωρείτο «ο καιρός εγγύς» (1:3) και ο Ιωάννης είδε «ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει» (1:1), κι ο Κύριος πιστευόταν ότι θα ερχόταν ταχέως (22:20). Και, προχωρώντας εσχατολογικά, να αναζητήσουμε και τα βαθύτερα νοήματα που κρύπτονται στο ιερό αυτό κείμενο.
Σένγκεν, 666 και Αποκάλυψη
Η συνθήκη του Σένγκεν που φημολογείται ότι θα λειτουργήσει με κωδικό αριθμό τον αριθμό 666, ξύπνησε το ενδιαφέρον δεκάδων χιλιάδων στη χώρα μας που διείδαν στον αριθμό αυτό τον Αντίχριστο, μια και σύμφωνα με το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης ο αριθμός του επτακέφαλου θηρίου που ανεβαίνει εκ της αβύσσου φέρει τον αριθμό 666.
Δε θ’ αναφερθώ εδώ στο περιεχόμενο της Συνθήκης Σένγκεν και του εάν και κατά πόσον παραβιάζεται η προσωπική ζωή των πολιτών με τις διατάξεις της. Είναι θέμα νομικό. Εν πάση περιπτώσει φαίνεται ότι δεν αφορά το σύνολο των πολιτών, όπως εσφαλμένα πιστεύεται. Εκείνο που εντυπωσιάζει όμως, είναι ότι ο αριθμός 666 φέρεται κατάλληλος να τεθεί και στα υπό έκδοση νέα δελτία ταυτότητας (ΕΚΑΜ).
Το ερώτημα που θα μας απασχολήσει εδώ είναι: Έχουν καμία σχέση η Αποκάλυψη του Ιωάννη και ιδιαίτερα το 13ο κεφάλαιό της, με τη Συνθήκη Σένγκεν και τον κωδικό αριθμό; Έχει κάποια σχέση ο αριθμός αυτός με την εποχή μας, με κάποιον Αντίχριστο; Μήπως το «χάραγμα του θηρίου» της Αποκάλυψης σχετίζεται με τον έλεγχο όλων των ανθρώπων, μέσω ηλεκτρονικής παγκόσμιας παρακολούθησης (σχέδιο L.U.C.I.D), που θα επιφέρει το τέλος της ανθρώπινης ελευθερίας, όπως υποστηρίζεται;
Για να δώσει κανείς απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι υποχρεωμένος να κάνει μια μικρή ιστορική αναφορά και μέσα από το βιβλικό κείμενο να προσπαθήσει να δώσει την κατάλληλη ερμηνεία, με γνώση τα επιστημονικά δεδομένα.
Όταν διαβάζουμε Αποκάλυψη ας μη ξεχνάμε ότι το κείμενο αυτό γεννήθηκε μέσα από τη σύγκρουση εκκλησίας–ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, Χριστού–Καίσαρα, και το θέμα της είναι σχετικό μ’ αυτή την αντιπαλότητα. Ο Ιωάννης απευθυνόμενος στους σύγχρονούς του παραλήπτες, ήθελε ασφαλώς να τους ενθαρρύνει κατά τις δύσκολες στιγμές που διέρχονταν. Στο 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, γίνεται λόγος για ένα επτακέφαλο, δεκακέρατο θηρίο που ανεβαίνει από τη θάλασσα και το οποίο μοιάζει με πάρδαλη, τα πόδια του με πόδια άρκτου και το στόμα του, ως στόμα λέοντος. Σ’ αυτό, ο δράκος (που εμφανίζεται στο 12ο κεφάλαιο και η ταυτότητά του αποκαλύπτεται εκεί ότι είναι ο Σατανάς και Διάβολος) δίνει τη δύναμή του, το θρόνο και εξουσία μεγάλη. Ποιο ή τι είναι το φοβερό αυτό θηρίο;
Για όποιον είναι εξοικειωμένος με τη συμβολική γλώσσα των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και ιδίως του βιβλίου Δανιήλ (που ορθά θεωρείται ως η Αποκάλυψη της Παλαιάς Διαθήκης) δεν υπάρχει δυσκολία να κατανοήσει ότι με αυτόν το συμβολισμό περιγράφεται ένας γιγάντιος πολιτικοκρατικός συνασπισμός που χρησιμεύει σαν όργανο του δράκου–Σατανά κατά της κυριαρχίας–βασιλείας του θεού. Το θηρίο αυτό αποτελεί σύνθεση προηγούμενων θηρίων και έχει τα χαρακτηριστικά των θηρίων που περιγράφονται στο 7ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δανιήλ, όπου ρητώς αναφέρεται ότι τα θηρία είναι βασιλείες–αυτοκρατορίες. Έτσι, και το παρόν θηρίο αναδύεται από τη θάλασσα, δηλαδή από την ανήσυχη και ταραχώδη μάζα του εθνικού–αντίθεου κόσμου, (πρβλ. και Δανιήλ 7:2).
Ο Ιωάννης παίρνει την εικόνα του αντίθεου κράτους(=θηρίου) από τη σύγχρονη του ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που τότε έκανε πόλεμο κατά των αγίων (να θυμηθούμε εδώ ότι η Αποκάλυψη γράφτηκε το 96 μ.Χ. με τον Ιωάννη εξορία στην Πάτμο εξαιτίας του διωγμού των χριστιανών από το Δομιτιανό). Με αυτή την εικόνα συμβολίζει «...όλα τα υπό του ρωμαϊκού, αλλά και εκ των ερειπίων του κράτους τούτου ή και απανταχού της γης σχηματισθέντα ή σχηματισθησόμενα μέχρι της πλήρους επικρατήσεως της Βασιλείας του Θεού κράτη, των οποίων οι αρχηγοί και η πλειονότης των λαών συμμαχεί μετά του δράκοντος και βοηθεί αυτόν εις εξαφάνισιν του ονόματος του αρνίου...» (Π. Τρεμπέλας). Ή, με άλλα λόγια συμβολίζονται έτσι οι στρατόκρατικές αυτοκρατορίες με θηριώδη ένστικτα που θεοποιούν τον εαυτό τους. Γι’ αυτό, το θηρίο έχει κεφάλια 7 και κέρατα 10 (αριθμοί που συμβολίζουν πληρότητα, εδώ, δύναμης). Ο αριθμός 7 στην Αποκάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντικός, και ο αριθμός 10 μας θυμίζει την πληρότητα (10 εντολές, 10 παρθένες, κ.λπ). Προς επίτευξη του σκοπού του το θηρίο αυτό έχει σύμμαχό του ένα άλλο θηρίο δικέρατο (13:11–18) που έχει κέρατα όμοια με αρνίου, αλλά μιλάει σαν δράκος.
Πρόκειται προφανώς για έναν άλλο συνασπισμό που λειτουργεί ύπουλα με επίπλαστη αθωότητα σαν ψευδοπροφήτης–προπαγανδιστής του πρώτου, αφού έχει κέρατα αρνίου. Εμφανίζεται ως αβλαβές, αλλά καταπιέζει τους ανθρώπους με απειλές και άσκηση βίας πάνω τους, γιατί μιλάει σαν δράκος. Είναι κατά μια έννοια το «υπουργείο προπαγάνδας της αυτοκρατορικής λατρείας» που προσπαθεί με διάφορα «σημεία» δηλαδή θαύματα, στα οποία έμμεσα και υπαινικτικά αναφέρεται το εδάφιο 13, να πείσει τον κόσμο πως όχι το Αρνίον, ο Χριστός, αλλά το πρώτο θηρίο είναι ο σωτήρας του κόσμου (Σ. Αγουρίδης). Ο ψευδοπροφήτης αυτός υποχρεώνει όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να χαράζουν σημάδι πάνω στο δεξί τους χέρι ή πάνω στο μέτωπό τους. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να αγοράζει και να πουλάει, παρά μόνον αυτός που έχει χαραγμένο το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος του στο μέτωπό του ή στο χέρι του.
Το Χάραγμα του Θηρίου
Τι υπονοεί με αυτό το χάραγμα; Όπως οι πιστοί δούλοι του Θεού έχουν λάβει χάραγμα–σφραγίδα στο μέτωπό τους για να διακρίνονται ως πιστοί του (πρβλ. Αποκ. 7:3,14 και Ιεζεκιήλ 9:4 με Ησαΐα 44:5) έτσι και οι έχοντες το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι τους διακρίνονται ότι ανήκουν στη συνομοσπονδία του δράκοντος–θηρίου. Αυτοί μπορούν να δένουν και να λύνουν από κοινωνικο–οικονομική άποψη, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που καταδικάζονται όχι μόνο σε οικονομικο–κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και σε εξουθένωση και θάνατο.
Η εικόνα αυτή έχει να κάνει επίσης με την εικόνα του σφραγίσματος ή χαράγματος που χρησιμοποιούνταν στα ρωμαϊκά στρατεύματα προς ένδειξη αφοσίωσης, είτε στον αυτοκράτορα είτε στον αρχηγό της λεγεώνας. Ένα είδος τατουάζ δηλαδή, που χρησιμοποιούνταν και στις μυστηριακές θρησκείες (κάτι παρόμοιο έκαναν και οι Ιουδαίοι). Με αυτόν τον τρόπο πολεμούσαν οι αντίθεες, θεοποιημένες δυνάμεις της ρωμαϊκής εποχής τους πιστούς χριστιανούς, όπως επίσης και οι οποιεσδήποτε παρόμοιες δυνάμεις τους πιστούς της εκκλησίας εν γένει. Τελικά στο εδάφιο 18 δίνεται υπαινικτικά και κάποιος αριθμός του θηρίου (που είναι αριθμός ανθρώπου): «και ο αριθμός αυτού χξς». Ο Ιωάννης εδώ πολύ πιθανόν να ακολουθεί τη μέθοδο της «γεματρία», όπως την έλεγαν οι ραβίνοι προς δήλωση προσώπων καθιερωμένων με σύμβολα και αριθμούς.
Ο αριθμός αυτός προκάλεσε πραγματικά μεγάλο πονοκέφαλο στους ερευνητές που προσπάθησαν ανά τους αιώνες να κατανοήσουν ποιος άνθρωπος κρύβεται πίσω από αυτό το νούμερο. Οι σύγχρονοι του Ιωάννη παραλήπτες της Αποκάλυψης μπορούσαν εύκολα να εννοήσουν ποιος ή τι κρυβόταν πίσω από το μυστηριώδη αριθμό που δόθηκε έτσι για λόγους προστασίας από διωκτικά όργανα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, θεωρήθηκε αριθμός του Αντίχριστου (παρ’ όλο που η Αποκάλυψη δεν χρησιμοποιεί ούτε εδώ ούτε αλλού τη λέξη Αντίχριστος και η λέξη βρίσκεται μόνο στις δύο επιστολές του Ιωάννη).
Οι οπαδοί της λεγόμενης εκκλησιοϊστορικής ερμηνείας, της ερμηνείας δηλαδή που πιστεύει ότι η Αποκάλυψη αναφέρεται σε μεγάλα (προφητικά) γεγονότα πολιτικά, θρησκευτικά στη διάρκεια της ιστορίας της εκκλησίας από τον 1ο αιώνα μέχρι σήμερα, μετέτρεψαν τα γράμματα σε αριθμό χξς=666 και βάλθηκαν με πείσμα σώνει και καλά να αναγνωρίσουν το μυστικό Αντίχριστο για να προφυλαχθούν!
Έτσι άλλοι είπαν ότι το 666 αναφέρεται γενικά στο Λατίνο αυτοκράτορα, άλλοι στο Νέρωνα, που εξαπέλυσε διωγμό στους χριστιανούς, άλλοι στο Δομιτιανό, άλλοι στον Άρειο, στο Μωάμεθ, στον Πάπα, στο Λούθηρο, στο Ναπολέοντα, στο Γουλιέλμο το 2ο, στο Χίτλερ (κι αυτουνού το όνομα αθροιζόμενο δίνει συμπτωματικά 666) και στο Στάλιν! Ο,τι μπορεί να φανταστεί νους ανθρώπου επινοήθηκε και επιστρατεύτηκε για την αποκρυπτογράφηση του σατανικού αριθμού! Τι είναι όμως ή τι συμβολίζει στην πραγματικότητα αυτός ο περιβόητος αριθμός;
616: ο αριθμός του θηρίου (!)
Μερικές παρατηρήσεις μπορούν να γίνουν εδώ, πριν καταλήξουμε σ’ οποιοδήποτε συμπέρασμα. Πρώτον, ότι οι ερμηνευτές αυτοί δεν συνέλαβαν τον ιστορικό, συγχρονιστικό κυρίως χαρακτήρα της Αποκάλυψης. Δεν μπορεί κανείς αυθαίρετα να εφαρμόζει ένα κείμενο σ’ όποια εποχή τον βολεύει και κυρίως στην εποχή του, γιατί έτσι του αρέσει. Η έκφραση «αριθμός ανθρώπου» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην συγκεκριμένου ανθρώπου. Μπορεί να αναφέρεται σε ιστορικό πρόσωπο, αλλά μπορεί να εκφράζει και συλλογικό όργανο. Πάντως, ο αριθμός του θηρίου και το όνομα του θηρίου είναι έννοιες ταυτόσημες κατά την Αποκάλυψη. Τρίτον, το θηρίο σύμφωνα με το κείμενο το προσκυνούν μόνον οι μη πιστοί που τα ονόματά τους δεν γράφτηκαν στο βιβλίο της ζωής. Άρα, οι πιστοί δεν πρέπει να φοβούνται, αφού παραμένουν πιστοί.
Τέταρτον και σπουδαιότερον: ο αριθμός χξς δεν εμφανίζεται σ’ όλα τα χειρόγραφα ως τοιούτος, αλλά σε άλλα σπουδαιότερα εμφανίζεται ως 616 και σε μερικά 646! (βλ. κριτική έκδοση κειμένου Kurt–Aland, Nestle, Β. Μ. Metzger, κ.λπ.). Αυτό σημαίνει ότι, αν η 2η γραφή (616) είναι πιο σωστή, πάει περίπατος τόσος κόπος, χρόνος και φασαρία για αποκρυπτογράφηση του 666. Πράγματι, δεν αποκλείεται αρχικά ο αριθμός να ήταν «Εις» και αργότερα να μεταλλάχτηκε για λόγους ερμηνευτικούς σε «Εξς». Αν η άποψη αυτή είναι ορθή, τότε η έρευνα πρέπει να στραφεί σ’ άλλες κατευθύνσεις και είναι αυτονόητο ότι θ’ αφήσει απογοητευμένους τους φανατικούς οπαδούς της κίνησης που φωνασκούν κατά του Αντίχριστου και της Σένγκεν στις μέρες μας. Κατά την άποψη του λόγιου Hugh J. Schonfield στο βιβλίο του The Bible was Right, η ορθή γραφή ήταν 616. Και με αυτόν τον αριθμό υπαινίσσεται ο Ιωάννης το 14ο έτος του Δομιτιανού (ID KAISAR0S=14ο έτος του αυτοκράτορα). Δηλαδή του Ρωμαίου αυτοκράτορα που είχε αυτοαναγορευτεί «Κύριος και Θεός» (Dominus et Deus Noster). Αυτός επέβαλε τη λατρεία του στους Ρωμαίους υπηκόους της αυτοκρατορίας του, εξαπολύοντας άγριο διωγμό στους χριστιανούς. Τέτοιου είδους σφραγίδες στους ρωμαϊκούς χρόνους υποδήλωναν τον αριθμό του έτους της βασιλείας του αυτοκράτορα. Για παράδειγμα, μια σφραγίδα του Αυγούστου, φέρει την επιγραφή LE KAISAROS (35ο έτος του αυτοκράτορα, δηλαδή 5–6 μ.Χ.). Στην προκειμένη περίπτωση η αρχική γραφή ανέφερε κρυπτογραφικά ID KAISAROS, ένα έτος πριν τη δολοφονία του Δομιτιανού το 96 μ.Χ. που έγινε στο 15ο έτος της βασιλείας του. Αν μετατρέψουμε τα γράμματα σε αριθμούς έχουμε τον αριθμό: 10+4+20+1+10+200+1+100+70+200=616. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία με βάση τα κρατούντα στον 1ο μ.Χ. αιώνα, εποχή δηλαδή που γράφτηκε η Αποκάλυψη και η οποία προσεγγίζει πολλά δεδομένα.
Εξαλείφοντας το χάραγμα
Η πείρα, όμως, μάς έχει διδάξει ότι δεν θα πρέπει κανείς να είναι δογματικός σε ερμηνείες στην Αποκάλυψη. Κι αν δεχθούμε ότι εκτός από την ιστορική, πολλά έχει να μας πει και η εσχατολογική ή καλύτερα ιστορικο–εσχατολογική ερμηνεία της, ίσως στον αριθμό αυτό δούμε κάτι το ευρύτερο. Ένας σημαντικός όμως αριθμός σύγχρονων ερμηνευτών πιστεύει ότι το επτακέφαλο θηρίο, ο λεγόμενος Αντίχριστος με το μυστηριώδη αριθμό, είναι σύμβολο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Συγκεκριμένα συμβολίζεται ο Νέρων (η κεφαλή της αυτοκρατορίας) ο οποίος πρώτος εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών και για τον οποίο υπήρχε ο λαϊκός μύθος Nero Redivivus (επανεμφάνισή του σε ζωή). Κατά τους Ed Lohse, Αγουρίδη, Renan J. Weiss, αν γραφεί το όνομα Νέρων με τα γράμματα του εβραϊκού αλφαβήτου βρίσκουμε ότι το 666 αντιστοιχεί με το Νέρων Καίσαρ.
Βέβαια, με το πέρασμα του χρόνου ο αριθμός 666 κατάντησε επίφοβος ως σύμβολο αντίθεης δυνάμεως. Είναι αριθμός ατέλειας. Είναι αριθμός που υπολείπεται κατά πολύ και σε εμφατικό βαθμό του αριθμού 7, του αριθμού της πληρότητας και τελειότητας κατά τη Βίβλο και την Αποκάλυψη, αλλά και δεν μπορεί να συναγωνιστεί τον αριθμό 8 που είναι σούπερ–πληρότητας 7+1 (πρβλ. Μιχαίας 5:5). Έτσι το όνομα ΙΗΣΟΥΣ με τα ελληνικά γράμματα μετατρεπόμενα σε αριθμούς (ι+η+σ+ο+υ+σ=ωπη) μας δίνει άθροισμα 10+8+200+70+200+400=888 δηλαδή απόλυτη πληρότητα–τελειότητα.
Τελικά, είναι πιθανόν, ο αριθμός 666 αν θεωρηθεί ο ορθός χειρογραφικά, να εννοεί ότι ο αριθμός του θηρίου έρχεται σε οξεία αντίθεση με τον αριθμό του αρνίου. Ενώπιον του Θεού το θηρίο και ο συμβολικός αριθμός του είναι ατελή και ειδεχθή. Ποτέ δε μπορούν να φθάσουν, να συναγωνισθούν την τελειότητα και την αγιότητα του Ιησού του πραγματικού Κυρίου της ζωής των ανθρώπων. Προσπαθεί ανεπιτυχώς το θηρίο να μιμηθεί τα αποτελέσματα της κυριαρχίας και της δύναμης του Ιησού, όχι με την αγάπη, αλλά με τη βία, την απάτη και το ψεύδος. Απ’ αυτήν την άποψη, η Αποκάλυψης χωρίς να μιλάει για μια άλλη συγκεκριμένη εποχή, μας δίνει τα μηνύματα που χρειαζόμαστε.
Ξεκινώντας από τον 1ο αιώνα και έχοντας κατά νου τη σύγκρουση Χριστού–Καίσαρα, το μάτι του προφήτη διαπερνά την αχλύ των αιώνων και βλέπει την τελική κυριαρχία του Θεού στη σύγκρουση των αντίθετων δυνάμεων μ’ αυτή των θεϊκών. Το αρνίον νικά το θηρίο, ο Χριστός τον Αντίχριστο, το αγαθό το κακό. Έτσι, φαίνεται, ότι δεν είναι ανάγκη να φοβάται κανείς ούτε κάποια συγκεκριμένη συνθήκη, ούτε κάποιο μυστικό αριθμό, ούτε κάποιον ερχόμενο συγκεκριμένο άνθρωπο–Αντίχριστο. Άλλωστε, ο Ιωάννης ήδη μιλούσε στις επιστολές του, στην εποχή του, για Αντίχριστους, «οι οποίοι πολλοί γεγόνασιν». Είναι αυτοί που δεν ομολογούσαν το Χριστό ως άνθρωπο, «εν σαρκί εληλυθότα», δηλαδή που δεν αναγνώριζαν το Χριστό ότι υπήρξε ως αληθινός άνθρωπος.
Αν κάποιος έχει καθαρή καρδιά και το χάραγμα του Θεού στο μέτωπό του, δηλαδή χριστιανικό τρόπο ζωής, αντιμετωπίζει το μέλλον με πίστη και αισιοδοξία. Αγωνίζεται κατά του κακού, αλλά με γνώση, αποφασιστικότητα και αγάπη. Γιατί κατά τον Ιωάννη, τον «υιόν της βροντής» και «μαθητή της αγάπης», η τελεία αγάπη «έξω βάλλει τον φόβον» (1 Ιωάν. 4:8). Άλλωστε κατά την αδιαφιλονίκητη μαρτυρία της Αποκάλυψης, ο Χριστός τελικά συντρίβει και το επτακέφαλο θηρίο και τον ψευδοπροφήτη του (13:11, 17:14, 19:20, 20:10).
Μετά απ’ όλα αυτά είναι φανερό ότι ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του δεν κάνει λόγο ούτε για ηλεκτρονικό φακέλωμα, ούτε για κάποιο μυστικό αριθμό 666, με τον οποίο θα χαραχθούν όλοι οι άνθρωποι κατά γράμμα με ταυτότητα κ.λπ., όπως ανεύθυνα διαδίδουν πολλοί. Και όσοι πιστεύουν στην Αποκάλυψη θα πρέπει να τους απασχολεί περισσότερο η απουσία του Χριστού στη ζωή τους, παρά η παρουσία οποιουδήποτε Αντίχριστου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
• Σ. Αγουρίδης, Η αποκάλυψη του Ιωάννη–ανάλυση του έργου, Ελληνικά Γράμματα, 1966.
• Π. Μπρατσιώτης, Η αποκάλυψη του Ιωάννου, Αθήναι, 1950.
• Δ. Κυρτάτας, Η Αποκάλυψη του Ιωάννη και οι επτά εκκλησίες της Ασίας, 1994.
• Β. Μ. Metzger, A textual Commentary of the Greek New Testament, 1971.
• John MacQueen, Αλληγορία–Η γλώσσα της κριτικής, ελ. μτφ. Ερμής, 1973.
• R. Η. Charles, Religious Development between the Old and the New Testaments, London, n.d.
Περ. Ανιχνεύσεις, τεύχος 23, Μάρτιος-Απρίλιος 1998.