Τι λέγουν εξέχοντες επιστήμονες για την εξαήμερη Δημιουργία

«Κανένας άνθρωπος δεν είναι ικανός να παράσχει την ερμηνεία και όλη την διάταξη της εξαημέρου, ούτε αν έχει μύρια στόματα και μύριες γλώσσες· αλλ’ ούτε αν ζήσει κανείς μύρια έτη, σ’ αυτή τη ζωή, ούτε τότε δεν θα είναι ικανός να πει κάτι άξιο προς αυτά, λόγω του υπερβολικού μεγαλείου και πλούτου της σοφίας του Θεού η οποία υπάρχει σε αυτή την προηγουμένως παρατεθείσα διήγηση της εξαημέρου».

Θεόφιλος Αντιοχείας 2^ος αι. μ.Χ.
Προς Αυτόλυκον βιβλίο Β §12

 

Το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης του πρώτου βιβλίου της Βίβλου, αποτέλεσε και αποτελεί το στόχο δριμείας κριτικής από τους πάσης φύσεως αθεϊστές, υλιστές, σκεπτικιστές, αγνωστικιστές, νεοπαγανιστές, θεωριολόγους και… συνωμοσιολόγους. Βρίσκουν σ’ αυτό αφελείς μύθους και ανοησίες των Εβραίων, και δη του Εβραϊκού ιερατείου που το συνέθεσε κατά μία θεωρία τον 6^ο αι. π.Χ. στη Βαβυλώνα. Μάλιστα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο συντάκτης της Γένεσης είχε προ οφθαλμών το Ενούμα Ελίς το έπος της Δημιουργίας των Βαβυλωνίων, απ’ το οποίο εμπνεύστηκε, και αφού αφαίρεσε τα μυθικά στοιχεία, τον.. ξεφούρνισε σύμφωνα με τα Εβραϊκά πρότυπα και δεδομένα.

Το ερώτημα βέβαια, είναι, γιατί οι Βαβυλώνιοι, αλλά και οι άλλοι αρχαίοι λαοί Ασσύριοι, Αιγύπτιοι, Ινδοί, Έλληνες κ.λπ., που υπερείχαν σε σοφία, γνώση και πολιτισμό, δεν μπόρεσαν να επινοήσουν μια ιστορία της Δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου λογική, συνεκτική και ικανοποιητική για όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών, χωρίς θεογονίες, σύγκρουση θεοτήτων και χονδροειδή μυθολογία, και μπόρεσε να την επινοήσει το περιορισμένο Εβραϊκό ιερατείο, χωρίς τις υπέρτερες γνώσεις και την επιστήμη των Χαλδαίων και όλων των σοφών της αρχαιότητας.

Τι είδους ιδιοφυΐα είχε το εβραϊκό ιερατείο, ώστε να συντάξει μιαν αφήγηση περί δημιουργίας, που αφήνει ακόμα και σήμερα κατάπληκτους τους επιστήμονες, λόγω της λογικής, εύτακτης και επιστημονικής σειράς των γεγονότων και των φάσεων της δημιουργίας; Ή, μήπως, το περιεχόμενο του πρώτου (σε συνδυασμό με το 2^ο) κεφαλαίου της Γένεσης, ήταν προϊόν θείας αποκάλυψης; Εδώ νομίζω θα πρέπει να εστιαστεί η προσοχή μας και να οδηγηθούμε μετά την εξέταση των επομένων.

Πριν προχωρήσω στο να παραθέσω τις γνώμες μεγάλων επιστημόνων και σοφών για την αξία και τη σημασία του 1^ου κεφαλαίου της Γενέσεως και γενικότερα της εξαημέρου, επισημαίνω μερικά άλλα σημεία απαραίτητα κατά τη γνώμη μου για την κατανόηση και την πρόσληψή τους από τον αναγνώστη.

Πρώτον: Η όλη δομή του 1^ου κεφαλαίου είναι κάτι το μοναδικό και εκπληκτικό. Το περιεχόμενο είναι δομημένο με βάση τον αριθμό 7, που είναι όχι μόνο ιερός αριθμός για τους βιβλικούς συγγραφείς αλλά ένας αριθμός που, όπως μπορεί να αποδειχτεί, ενυπάρχει στη φύση και στα δημιουργικά έργα!¹

Έτσι έχουμε όχι μόνο τις 7 ημέρες της Δημιουργίας, αλλά στο Εβραϊκό – μασοριτικό κείμενο, η λέξη καλόν υπάρχει 7 φορές. Η λέξη Θεός (Ελ-Ελοχίμ) εμφανίζεται 35 φορές (7x5). Οι λέξεις ουρανοί και γη, η κάθε μια, 21 φορές (7x3). Οι λέξεις φως και ημέρα 7 φορές. Ο πρώτος στίχος αποτελείται από 7 λέξεις και ο δεύτερος από 14 λέξεις. Όλο το κείμενο του Γεν. 1:1 – 2:3 (που είναι η φυσική του ενότητα) αποτελείται από 67 x 7 λέξεις. Το περιεχόμενο είναι δομημένο σαν ένα fractal, ενώ το Γεν. 2:3, που ομιλεί για τον αγιασμό της έβδομης ημέρας ως ημέρας κατάπαυσης των δημιουργικών έργων, με την τελευταία, λέξη la asot (= κάνω να λειτουργεί), αφήνει περιθώριο κατανόησης, περαιτέρω ανάπτυξης του δημιουργηθέντος κόσμου².

Δεύτερον: Η αφήγηση της Γένεσης αναφέρει 10 δημιουργικά γεγονότα ή στάδια δημιουργίας με την εξής σειρά (1) Μία αρχή του σύμπαντος, (2) Μία πρωτόγονη γη μέσα στο σκοτάδι περιτυλιγμένη με αέρια και καλυμμένη με νερό, (3) φως πάνω στη γη, (4) παραγωγή ατμόσφαιρας, (5) εμφάνιση ξηράς γης – επιφάνεια γης, (6) φυτά της ξηράς (αριθμούμενα σε τρεις κατηγορίες χλωρό χόρτο, χόρτο σπόριμον, δέντρον κάρπιμον), (7) ήλιος, σελήνη, άστρα γίνονται ευδιάκριτα, (8) θαλάσσια κήτη και ιπτάμενα πλάσματα (έντομα – πουλιά), (9) θηρία και ήμερα ζώα – θηλαστικά, (10) άνθρωπος. Σε γενικές γραμμές αυτή είναι και η σειρά που δέχεται η επιστήμη (αστρονομία, γεωλογία, ζωολογία, ανθρωπολογία) ότι έλαβε χώραν. Η πιθανότητα να υπέθεσε ο συντάκτης της Γένεσης αυτή τη σειρά θα ήταν σύμφωνα με έναν υπολογισμό 1 στις 3.628.800!³

Τρίτον: Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε και να διευκρινίσουμε κάποια άλλα πράγματα προς αποφυγήν παρεξήγησης. Η αφήγηση της Γένεσης είναι θεοκεντρική (ο Θεός είπε, εποίησε, διεχώρισε, είδε, ευλόγησε κ.λπ.) αλλά και ανθρωποκεντρική, ταυτόχρονα. Γράφτηκε με γλώσσα απλή, προ-επιστημονική, ανθρωπομορφική, από την άποψη ενός επίγειου παρατηρητή της δημιουργίας εκ των υστέρων. Γι’ αυτό και δε γίνεται λόγος για εκλιπόντα όντα και είδη (π.χ. δεινόσαυροι) ή αόρατα (μικρόβια, ιοί κ.λπ.). Το εδάφιο Γεν. 1:1 «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τους ουρανούς και τη γη», προφανώς δεν συμπεριλαμβάνεται στις έξι δημιουργικές μέρες, οι οποίες έχουν σχέση κυρίως με την γεω-δημιουργία. Αυτές αρχίζουν με το «και είπεν ο Θεός». Ο χρόνος δημιουργίας του σύμπαντος είναι απροσδιόριστος και αδιευκρίνιστος, αφήνοντας τους επιστήμονες ελεύθερους στους υπολογισμούς τους.

Οι έξι δημιουργικές ημέρες, ή φάσεις δημιουργίας, είναι μεγάλες χρονικές περίοδοι όπως προκύπτει από το εδάφιο Γεν. 2:4, όπου και οι έξι ημέρες αναφέρονται ως μία ημέρα! Ορθά, εδώ, ο Μ. Βασίλειος στην Εξαήμερό του (ομιλία β), επεσήμανε: «Κάν ημέραν είπης, κάν αιώνα, την αυτήν ερείς έννοιαν». Καταλήγει: «ώστε μάλλον καταστάσεων ημίν και πραγμάτων ποικίλων διαφοράς, αλλ’ ουχί περιγραφάς και πέρατα και διαδοχάς αιώνων εκ τούτου δείκνυσθαι». Όλα αυτά ειπώθηκαν πριν από την σύγχρονη επιστήμη που μιλάει για ‘γεωλογικούς αιώνες’. Η λέξη ημέρα (yom) στο εδάφιο 1:5 αναφέρεται στο ‘φως - ημέρα’, κι αυτό σημαίνει ότι, αφενός μεν η λέξη ημέρα μπορεί να έχει διάφορες έννοιες (πρβλ. Ημέρα των μικρών πραγμάτων Ζαχαρ. 4:10, Ημέρα σωτηρίας Β’ Κορ. 6:2, Ημέρα εκδικήσεως Ησ. 61:12, και χίλια χρόνια ως ημέρα μία για τον Θεό Ψαλμ. 90:4, Β’ Πετρ. 3:8,10), αφετέρου δε, ότι, το φως του ήλιου όπως και ο ήλιος προϋπήρχαν της γης (εβρ. ορ, φωστήρες μα – ορ), ενώ την 4^η ημέρα, απλώς καθορίσθηκαν (ασάχ) στο στερέωμα – εκταθέν μέσον – εκπέτασμα (εβρ. ρακιά) οι φωστήρες, και δεν πρωτοδημιουργήθηκαν ως ουράνια σώματα (εβρ. πρωτοδημιουργώ = μπαρά).

Επίσης, η προσεκτική μελέτη της γλώσσας και του περιεχομένου του κεφαλαίου αποκαλύπτει, ότι, γεγονότα που άρχιζαν στη διάρκεια μιας μέρας, συνεχίζονταν επί μία ή περισσότερες, από τις επόμενες μέρες. Γεγονότα συνέβαιναν βαθμιαία κι όχι στιγμιαία, και προοδευτικά, ώστε να μην υπάρχουν απόλυτα στεγανά μεταξύ των φάσεων της δημιουργίας και των δημιουργημάτων. Η αφήγηση είναι εν μέρει χρονική και εν μέρει λογική. Είναι λιτή, αλλά μεγαλοπρεπής, επιβλητική, με κάποια ρυθμικότητα που εξασφαλίζουν οι επαναλήψεις λέξεων. Αρκεί να σημειώσουμε ότι, η όλη αφήγηση περί Δημιουργίας του κόσμου στη Βίβλο, εκτείνεται σε μιάμιση σελίδα, ενώ π.χ. η Εξαήμερος του Μεγάλου Βασιλείου σε 87 σελίδες!

Οι πρώτες 10 δηλώσεις των επιστημόνων πάρθηκαν από το βιβλίο του Δημητρίου Μαγκριώτη Βίβλος και Επιστήμη (εκδ. Ο Λόγος 1966). Οι υπόλοιπες από τα έργα και βιβλία που παρατίθενται.

* * *

«Είναι αποδεδειγμένο ότι ο Μωυσής δεν έγραψε, ούτε μπορούσε να γράψει εκτός κάτω από την υπαγόρευση του Δημιουργού της φύσης».

Κάρολος Λιναίος

Ιδρυτής της Βοτανικής

 

«Ο Μωυσής άφησε κοσμογονία, της οποίας η ακρίβεια αποδεικνύεται κάθε μέρα κατά τρόπο θαυμάσιο. Οι πρόσφατες γεωλογικές παρατηρήσεις συμφωνούν εντελώς με τη Γένεση ως προς την τάξη κατά την οποία διαδοχικά δημιουργήθηκαν όλα τα ενόργανα όντα».

Ζορζ Κυβιέ⁴

Ιδρυτής της Συγκριτικής Ανατομίας και Παλαιοντολογίας

 

«Η τάξη της εμφάνισης των ενόργανων όντων είναι ακριβώς η τάξη του εξαήμερου έργου, όπως την περιγράφει η Γένεση. Ή ο Μωυσής είχε τόσο βαθιά πολυμάθεια ως προς τις Επιστήμες, όπως και στον αιώνα μας, ή ήταν θεόπνευστος».

Andrè Ampère⁵

Διάσημος Γάλλος Φυσικός

 

«Στην έκθεση της Δημιουργίας παρατηρούμε όχι απλά τάξη γεγονότων που είναι όμοια με εκείνη που εξάγεται από την Επιστήμη, αλλά υπάρχει και σύστημα στη διάταξη αυτή, στην οποία η Φιλοσοφία δεν μπορεί να φθάσει, όσο και αν είναι καλά πληροφορημένη…»

Dana James⁶

Αμερικανός Καθηγητής, γεωλόγος

 

«Μόνο όσο προχωράει το πλήρωμα των καιρών μέσα στο λαμπρότερο φως της επιστημονικής γνώσης, οι μεγάλες αρχαίες διακηρύξεις της Βίβλου καθαρισμένες από κάθε εσφαλμένα ανθρώπινα σχόλια έχουν την αξίωση ότι είναι εμπνευσμένες μαρτυρίες του Γιεχωβά».

Hugh Miller⁷

Σκωτσέζος Γεωλόγος

 

«Εάν έπρεπε να συνοψίσω σε σαράντα γραμμές τα πλέον αυθεντικά δεδομένα της γεωλογίας περί της γεωγονίας, θα αντέγραφα το κείμενο της Γένεσης, δηλαδή την Ιστορία της Δημιουργίας, όπως την έγραψε ο Μωυσής».

Αλβέρτος Λαππαράν⁸

Γάλλος Καθηγητής Γεωλογίας

Πρώην γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας των Επιστημών

 

«Το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής, μας απέδειξε ότι η αφήγηση αυτή την οποία έχουν κατηγορήσει για σφάλματα, είναι περισσότερο σύμφωνη με τις γεωλογικές αναζητήσεις παρά τα συστήματα τα οποία δημιουργούν οι μεγαλύτερες διάνοιες. Δεν εννοούμε όμως ότι ο Μωυσής είχε πρόθεση να κάνει μελέτη γεωλογίας. Ένας υψηλότερος σκοπός διηύθυνε τη σκέψη του. Ο νομοθέτης αυτός χωρίς να έχει γράψει για τους φυσικούς είχε μοναδικό σκοπό να δώσει στους Εβραίους αποδείξεις της άπειρης δύναμης του Θεού, που εκδηλώνεται με τα έργα της Δημιουργίας. Πραγματοποιών το σχέδιο τούτο, δεν εμποδίσθηκε όμως να εκφράσει ως προς την δημιουργία του κόσμου, ιδέες, των οποίων η αλήθεια αμφισβητούμενη από μακρού, έχει αποδειχθεί με τις ανακαλύψεις του αιώνα μας».

Μαρσέλ ντε Σερρ

Γεωλόγος

«Ο Μωυσής ή είχε τόσες πολλές γνώσεις στις επιστήμες όπως έχουμε στην εποχή μας, ή έγραψε κάτω από θεία έμπνευση».

Jean B. Biot

Γάλλος Φυσικός, Αστρονόμος και Μαθηματικός

«Ο Μωυσής δεν έγραψε τίποτα που να εκπλήσσει έναν γεωλόγο… ο πίνακας είναι πλήρης και ο πλέον ενημερωμένος γεωλόγος δεν θα μπορούσε να τον ζωγραφίσει κατά άλλο τρόπο. Η Χριστιανική πίστη, δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από τις προόδους της Γεωλογίας».

Πιερ Τερμιέ⁹

Γεωλόγος

 

«Η εξαιρετική επιτυχία του 1^ου κεφαλαίου της Γένεσης εξηγείται από την απλή και φυσική ανάπτυξη ιδεών, που εκτίθενται και αντιτίθενται καταπληκτικά προς τη σύγχυση των μυθολογικών κοσμογονιών των περισσοτέρων αρχαίων λαών. Σύμφωνα με το βιβλίο της Γένεσης, ο Θεός δημιουργεί πρώτα τη γη, σαν ανόργανη ύλη· ύστερα χωρίζει το φως απ’ το σκοτάδι· κατόπιν τα νερά από τη στεριά... Τελευταίο απ’ όλα τα οργανικά όντα δημιούργησε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του και τον προόρισε να είναι ο κυρίαρχος πάνω στη γη. Μπορούμε λοιπόν να αποτίσουμε δίκαιο και ειλικρινή φόρο θαυμασμού στην μεγαλειώδη ιδέα που περικλείεται στην κοσμογονία του Ιουδαίου νομοθέτη. Χωρίς με τούτο να αναγνωρίζουμε αυτό που ονομάζεται θεία αποκάλυψη».

Ερνέστ Χαίκελ¹⁰

Γερμανός φυσικός, υλιστής και προπαγανδιστής του Δαρβίνου

 

«Το Γένεσις κεφ. 1, δεν περιέχει ούτε μία λέξη που θα μπορούσε να φανεί ανάξια της σκέψης του Θεού».

G. Dilman¹¹

Βιβλικός λόγιος

 

«Αν η Γένεση δεν είναι παρά ένα βιβλίο ανθρώπινης προέλευσης και αν, ό,τι αναφέρει σχετικά με την Αστρονομία αντανακλά τη γνώση που υφίστατο κατά την εποχή της συγγραφής της, θα έπρεπε να περιμένουμε να είναι γεμάτη από μεγάλα επιστημονικά σφάλματα. Αν, απεναντίας, βρίσκουμε ότι η Γένεση βρίσκεται σε συμφωνία με τα τελευταίες κατακτήσεις της σύγχρονης Αστρονομίας, η συμφωνία αυτή θα καθιστά εμφανές, ότι ο Θεός χορήγησε το περιεχόμενό της, όπως το ίδιο το βιβλίο ισχυρίζεται»…

«Αν και η Γένεση γράφτηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, κάθε τι στο πρώτο κεφάλαιο που αναφέρεται στην Αστρονομία επιβεβαιώθηκε θαυμάσια από τις σύγχρονες επιστημονικές πληροφορίες... Είναι πρόδηλο ότι θα ήταν αδύνατον στους ανθρώπους πριν από χιλιάδες χρόνια να κατέχουν όλες τις επιστημονικές γνώσεις που απαιτούνται για να γραφτεί το πρώτο αυτό κεφάλαιο της Γένεσης... Μόνο ο Δημιουργός του Σύμπαντος, της Γης και της ζωής που την πληροί, θα μπορούσε να μιλήσει πριν από χιλιετίες για τη φύση και την πορεία της Δημιουργίας».

Πήτερ Στόνερ¹²

Διευθυντής του Μαθηματικού και Αστρονομικού

Τμήματος του Κολλεγίου της Πασαδένα

 

«Η Μωσαϊκή Δημιουργία δεν είναι nice και φιλοσοφική αφήγηση της καταγωγής όλων των πραγμάτων, αλλά μια ιστορική και αληθινή αναπαράσταση της διαμόρφωσης της μοναδικής γης από το συγκεχυμένο χάος, και των επιτυχών και ορατών αλλαγών σε εκάστη μέρα, ώστε να επιτευχθεί η εγκατοίκηση της ανθρωπότητας».

William Whiston¹³

Διάσημος φυσικός και λόγιος του 18^ου αι.

 

«Ένα εύτακτα εκτυλισσόμενο σύμπαν πιστοποιεί την αλήθεια της πιο μεγαλειώδους δηλώσεως που εκφράστηκε ποτέ: «Εν αρχή ο Θεός».

Arthur Compton¹⁴

Νόμπελ Φυσικής 1927

 

«Αυτά που ξέρουμε σήμερα είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα ξέραμε αν θα ήμασταν υποχρεωμένοι να προχωρούσαμε στην έρευνα έχοντας μόνο τα πέντε βιβλία του Μωυσή, τους Ψαλμούς ή γενικά τη Βίβλο στο σύνολό της»

Arno Penzias¹⁵

Διάσημος Αμερικανός αστροφυσικός

Νόμπελ Φυσικής 1978

 

«Σύμφωνα με το Γένεση 1:1 ολόκληρο το σύμπαν ήρθε σε ύπαρξη, εξ’ ολοκλήρου καινοφανές, σ’ έναν περιορισμένο χρόνο, με τη δημιουργική πράξη του Θεού. Αυτή η δήλωση αντηχεί σ’ όλες τις σελίδες της Γραφής. Κανένα άλλο ‘ιερό βιβλίο’ δεν έχει μια παρόμοια δήλωση. Η έννοια ενυπάρχει μόνο σ’ αυτά τα βιβλία που προήλθαν από τη Βίβλο, όπως το Κοράνιο και τα συγγράμματα του Μορμόνου».

Hugh Ross¹⁶

Σύγχρονος Αμερικανός Αστρονόμος

«Το σύμπαν ξαφνικά εμφανίστηκε… Το big bang (η μεγάλη έκρηξη) έρχεται σε μια παράξενη αντιστοιχία με την εντολή της Γένεσης «εν αρχή… και είπεν ο Θεός γενηθήτω».

Jim Holt¹⁷

Δημοσιογράφος – Επιστημονικός συντάκτης

 

«Η πιο σημαντική ερώτηση που απασχολεί την επιστήμη της αστρονομίας είναι: ποια είναι η προέλευση του Σύμπαντος; Η απάντηση φαίνεται να είναι: εκ του μηδενός. Ένα αρκετά μεγάλο πλήθος δεδομένων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το Σύμπαν διαστέλλεται, με το μέγεθός του ν’ αυξάνει κάθε δευτερόλεπτο… Κάποια στιγμή άρχισε για άγνωστο λόγο να διαστέλλεται πολύ γρήγορα, για να δημιουργήσει το γνωστό μας απέραντο Σύμπαν».

Mark A. Garlick¹⁸

Σύγχρονος επιστήμων – Ελαϊκευτής

 

«Η επιστήμη περιγράφει το σύμπαν με πέντε όρους: χρόνος, διάστημα, ύλη, δύναμη και κίνηση. Το Γένεσις 1:1,2 πλήρως αποκαλύπτει τις αλήθειες το 1450 π.Χ. «Εν αρχή» (χρόνος) εποίησεν ο Θεός (δύναμη) τους ουρανούς (χώρος – διάστημα) και την γη (ύλη)… και πνεύμα Θεού (κίνηση) εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων… Το πρώτο πράγμα που λέει ο Θεός στον άνθρωπο είναι ότι Αυτός ελέγχει όλα τα στοιχεία του σύμπαντος».

Ray Comfort¹⁹

Σύγχρονος επιστήμων

 

«Η αφήγηση στη Γένεση είναι η μοναδική η οποία είναι αμιγώς μονοθεϊστική και ανυπέρβλητα ανώτερη ορθολογικά, από τις δέκα ή περισσότερες αφηγήσεις που έχουμε από την Αίγυπτο ή τη Βαβυλώνα».

Robert Dic Wilson²⁰

Κορυφαίος Αμερικανός Ανατολιόγος – Γλωσσολόγος

 

«Τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης περί δημιουργίας είναι μοναδικά στην αρχαία φιλολογία· παρά τον ουσιώδη θρησκευτικό τους χαρακτήρα, όχι μόνο δεν μπορούν να θεωρηθούν απαρχαιωμένα, αλλά από μια άποψη είναι πιο επαναστατικά απ’ οτιδήποτε είχε δημοσιευθεί μέχρι τον 19ο αι. στην Ευρώπη… Αντανακλά μια ανεπτυγμένη μονοθεϊστική άποψη με μια σειρά των δημιουργικών φάσεων τόσο λογική, που η σύγχρονη επιστήμη δεν μπορεί να αναιρέσει».

William F. Albright²¹

Διάσημος Αμερικανός Λόγιος – Σημιτολόγος – Αρχαιολόγος

«Θα μου έφτανε αυτός μόνον ο στίχος, αυτή η γραμμή ‘Μπερεσίθ μπάρα Ελοχίμ’ (εν αρχή εποίησεν ο Θεός), αρκεί να μπορούσα να τον είχα επινοήσει πρώτος εγώ!».

Έλι Βιζέλ²²

Σύγχρονος συγγραφέας – Νόμπελ Ειρήνης

 

«Ο Θεός εμφανίζεται από την πρώτη κιόλας πρόταση του κειμένου δίχως καμιά εισαγωγική σύσταση… Το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης θα πρέπει να προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς από τους πρώτους αναγνώστες του Ρ. Μια τέτοια σύλληψη της Δημιουργίας ήταν κάτι το ριζικά νέο για την αρχαία Εγγύς Ανατολή… Ο επιβλητικός ρυθμός και η τελετουργική επαναληπτικότητα μας δίνουν την εντύπωση ότι τα γεγονότα ακολουθούν ένα νηφάλια διατεταγμένο σχέδιο… Η δομή του κειμένου φτάνει σε μια κορύφωση… Τελικά, τα πάντα συγκλίνουν στον ερχομό της έκτης ημέρας όταν δημιουργείται το ανθρώπινο είδος και ο Θεός διακηρύττει ότι τα σύμπαντα είναι καλά λίαν (1:31)»

Κάρεν Άρμστρονγκ²³

Καθηγήτρια Ιστορίας των θρησκειών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

 

«Αν μου ζητούσατε να εξηγήσω σαν γεωλόγος με συντομία τις σύγχρονες ιδέες μας για την προέλευση της γης και την ανάπτυξη της ζωής πάνω σ’ αυτή σε έναν απλό ποιμενικό λαό, όπως ήταν οι φυλές στις οποίες απευθυνόταν το βιβλίο της Γένεσης, δύσκολα θα μπορούσα να το κάνω καλύτερα από το να ακολουθήσω μάλλον με ακρίβεια, μεγάλο μέρος της γλώσσας του πρώτου Κεφαλαίου του βιβλίου της Γένεσης… Η τάξη των γεγονότων είναι ουσιαστικά η σειρά των κύριων διαιρέσεων της γεωλογικής εποχής».

Wallace Pratt²⁴

Σύγχρονος Διακεκριμένος Αμερικανός Γεωλόγος

 

«Αν τοποθετήσουμε τον Θεό, την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του Σύμπαντος, στη θέση του γενεσιουργού αιτίου, τότε Αυτός θα ήταν άχρονος, αφού το δευτερόλεπτό Του αποτελεί χρονικό διάστημα άπειρης σημερινής διάρκειας. Ομοίως, οι ημέρες δημιουργίας, οι αναφερόμενες στη Γένεση, ως απλά αθροίσματα δευτερολέπτων… είναι προφανές ότι θα διαρκούσαν τεράστια σημερινά χρονικά διαστήματα, χιλιάδων ή εκατομμυρίων ετών. Με τον τρόπο αυτό είναι φανερό ότι δεν αντίκειται στην επιστημονική λογική η δημιουργία σε έξι ημέρες του συνόλου του κόσμου, εφόσον η κάθε ημέρα δημιουργίας διαρκούσε τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα».

Μάνος Δανέζης – Στράτος Θεοδοσίου²⁵

Αστροφυσικοί ΕΚΠΑ

«Τι προκάλεσε το σύμπαν να έλθει σε ύπαρξη; Η Βίβλος διακηρύττει ότι ο Θεός είναι υπερβατικός ο οποίος υπάρχει εκτός χώρου και χρόνου… Η Βίβλος είναι το μόνο ιερό βιβλίο ανάμεσα σε όλα αυτά των θρησκειών του κόσμου, που με απλότητα περιγράφει τον Θεό να ενεργεί πριν αρχίσει ο χρόνος… Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τη θεωρία του big bang της προέλευσης του σύμπαντος είναι φιλοσοφικό – μάλλον παρά θεολογικό – Τι υπήρχε πριν από την έκρηξη;… Ο συγγραφέας της προς Εβραίους επιστολής, αιώνες πριν, έγραψε: «Με την πιστη καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός με το λόγο του δημιούργησε το σύμπαν κι ότι, συνεπώς, κάθε τι που βλέπουμε δημιουργήθηκε από κάτι που δε φαίνεται» (Εβρ. 11:3)… Το γεγονός ότι η τάξη της δημιουργίας στη Βίβλο που γράφτηκε περισσότερο από 3.000 πριν, συμφωνεί με την τάξη που παρατηρήθηκε στη φύση σήμερα, είναι πολύ αξιοσημείωτο. Το χέρι του Θεού μαρτυρείται στο αρχείο των Γραφών και στο αρχείο της φύσης. Η αφήγηση της Γένεσης συμφωνεί με τη σύγχρονη επιστημονική καταγραφή».

Michael G. Strauss²⁶

Σύγχρονος Καθηγητής Φυσικής της Oklahoma ΗΠΑ

 

«…Έχουμε δει στίχο προς στίχο πώς συμφωνούν η επιστήμη και το βιβλίο της Γενέσεως… Οι πιθανές εξηγήσεις αυτής της αντιστοιχίας είναι συγκεκριμένες: είτε ο αρχαίος συγγραφέας καθοδηγούνταν από κάποια θεία δύναμη, είτε μάντεψε κατά τύχη τα σωστά στάδια… η περίπτωση του μαντέματος προϋποθέτει πραγματικά πάρα πολύ μεγάλη τύχη…».

Andrew Parker²⁷

Σύγχρονος Βιολόγος και Φυσικός

του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

 

«(Στη Γένεση Κεφ. 1^ο) έχουμε μία έκθεση στη γλώσσα της Βιολογίας, η οποία είναι περισσότερο εκπληκτική, αν λάβουμε υπ’ όψη την εποχή που έγινε. Είναι ορθή και άψογη και σύμφωνη με την επιστημονική γνώση. Η έκθεση για το σπόριμο σπέρμα δεν είχε αποδειχθεί αληθινή, μέχρι που ανακαλύφθηκε η σύνθεση της χλωροφύλης και γνωστοποιήθηκε από την επιστήμη το γεγονός ότι κάθε είδος ζωής εξαρτάται από το πράσινο… (Στη Γένεση) έχουμε την ιστορία του κόσμου τυπωμένη σε λίγες γραμμές! Το υπόλοιπο είναι λεπτομέρειες. Οφείλουμε να αποδώσουμε σεβασμό στο συγγραφέα άγνωστο και αδιαφήμιστο, και να υποκλιθούμε με πλήρη ταπεινοφροσύνη στη σοφία του και να παραδεχθούμε την έμπνευσή του… Το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης περιέχει την πραγματική ιστορία της δημιουργίας και η ουσία του δεν μετεβλήθη με τις γνώσεις που αποκτήθηκαν από την εποχή που γράφτηκε».

A.Gressy Morison²⁸

Επιφανής Αμερικανός Χημικός

«Αυτή η μακρά ιστορία, της βήμα προς βήμα διαρκώς τελειότερης γιγνόμενης ζωής, είναι ακριβώς η δημιουργία. Είναι το έργο του Θεού, ο οποίος τα πάντα σχεδιάζει, κατασκευάζει ως πρότυπα, διευθύνει, φέρει… Η γεωλογική εξέλιξη είναι ό,τι αναφέρεται εν συντομία στη Βίβλο περί δημιουργίας την Πέμπτη και έκτη ημέρα».

Fredrich F. von Huene²⁹

Καθηγητής Παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο Tübingen

 

 

«Το Γένεσις 1… η πιο εκπληκτική σύνθεση στην παγκόσμια φιλολογία, χρησιμοποιεί μόνο 76 διαφορετικές λέξεις – τύπους, θεμελιώδεις για όλη την ανθρωπότητα, διευθετημένη σε ένα θαυμάσιο ποιητικό πρότυπο κι όμως απαλλαγμένο από οποιεσδήποτε υπερβολικές εικόνες ομιλίας. Αποκαλύπτει το τέλειο άνοιγμα στο βιβλίο του Θεού και θεμελιώνει ό,τι οι άνθρωποι πραγματικά χρειάζονται να γνωρίζουν για τα γεγονότα της δημιουργίας».

F. Filby³⁰

Σύγχρονος Αμερικανός επιστήμων

 

«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τους ουρανούς και την γην… Τούτος ο στίχος δεν είναι παρά η εισαγωγή στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της Γένεσης· είναι μια περιγραφή της Δημιουργίας που γεμίζει το νου μας από κατάπληξη και θαυμασμό. Ποτέ τόσο μεγαλείο δεν ενώθηκε σε τόση απλότητα· ποτέ τόσο σοβαρά πράγματα δεν ειπώθηκαν με τόσο λίγες λέξεις. Ο αρχαίος συγγραφέας έφτασε, χωρίς να το γνωρίζει και χωρίς να το θέλει, το μεγαλείο της ανθρώπινης γλώσσας και, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι ιδιαίτερες γνώμες μας για την αυθεντικότητα και την ιστορική αξία αυτού του γραφτού μνημείου, όλοι οι σοβαροί άνθρωποι συμφωνούν και αναγνωρίζουν το μοναδικό χαρακτήρα»…

«Οι διαδοχικές φάσεις της Δημιουργίας, όπως αναγράφονται στη Γένεση, μπορούν να μεταφραστούν σε επιστημονική γλώσσα και να ανταποκρίνονται εκ της φύσης τους και της διαδοχής τους στα πλέον αξιοσημείωτα γεγονότα που αντιμετωπίζονται από τη μάλλον προχωρημένη Επιστήμη».

Δρ Er. Deveaux³¹

Γάλλος φυσικός και βιολόγος

από τη Σχολή Επιστημών του Bordeaux

 

 

«Η αφήγηση της Γένεσης είναι ένα masterpiece. Ο Δρ. D.C. Spanner την αποκαλεί «ασύγκριτο κομμάτι». Είναι τόσο σύντομη αλλά τόσο περιεκτική, παρουσιάζοντας τη δημιουργία με τάξη, προοδευτικότητα, σκοπό και αγαθοσύνη. Η επαναλαμβανόμενη φράση ‘είδεν ο Θεός ότι καλόν’ είναι ένα μάθημα πολύ αναγκαιότερο στους σύγχρονους ζωολόγους...».

E.K. Victor Pearce³²

Σύγχρονος ανθρωπολόγος - προϊστορικός

 

«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Μπορεί απλώς να λεχθεί: ‘Τώρα άρχισε η δημιουργία’. Το ανθρώπινο πνεύμα δεν μπορεί να βρει καμία άλλη έκφραση… Η φυσική στα βασικά και αρχικά προβλήματα χρησιμοποιεί παρόμοιο τρόπο με τον θεολογικό τρόπο διατύπωσης της Βίβλου… Η Γένεσις κάνει μια κατά το δυνατόν μεγάλη εμβάθυνση στον κόσμο και συλλαμβάνει ορισμένα σημεία, μερικά από τα οποία είναι άλυτα προβλήματα στη σύγχρονη φυσική. Αυτό δείχνει η βαθύτητα των διατυπώσεών της».

Joseph Meureurs³³

Αστροφυσικός

 

«Η πρώτη σελίς της Βίβλου παρουσιάζει νέαν καταπληκτικήν και μοναδικήν εξαίρεσιν. Ενώ όλων των άλλων λαών αι κοσμογονίαι και αι περί της αρχής των όντων αφηγήσεις χαρακτηρίζονται τουτ’ αυτό ως μυθολογία, η περί κοσμογονίας αφήγησις της σελίδος αυτής υπερέχουσα από εκείνας ανυπολογίστως… προδήλως ουδεμίαν σχέσιν έχει προς τον μύθον, ούτε αποτελεί σύλληψιν… αλληγορική. Δεν είναι καν ούτε ποίημα, αλλ’ έχει γραφή εις λόγον πεζόν… αποτελεί μνημείον καθαρώς ιστορικόν, ή τουλάχιστον πραγματικήν περιγραφήν γεγονότων, άτινα έλαβον χώραν ως πάντα τα συμβάντα… Δικαίως συνάγουν εξ’ αυτού απόδειξιν περί του εκ θείας αποκαλύψεως χαρακτήρος της αφήγησης ταύτης».

Παν. Π. Τρεμπέλας³⁴

Καθηγητής Θεολογίας στο Ε.Κ.Π.Α.

 

«Το πρώτον κεφάλαιον του βιβλίου της Γενέσεως και λόγω περιεχομένου και λόγω σκοπού αποτελεί εν ιδιαίτερον, σαφώς διαχωριζόμενον από των άλλων, τμήμα του βιβλίου τούτου… Η δομή των περιεχομένων πληροφοριών είναι φυσικοεμπειρική, η αιτιολογία θεολογικο-αποκαλυπτκή και ο σκοπός σωτηριολογικός».

Ηλίας Β. Οικονόμου³⁵

Παλαιοδιαθηκολόγος Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.

 

«Το Γένεσις 1:1-2:4^α… Χαρακτηρίζεται από λακωνικότητα, μεγαλοπρέπεια ύφους, εκλεκτικότητα στη διατύπωση και πνευματικότητα που δεν μειώνεται από τις λίγες ανθρωποπαθείς εκφράσεις της, που και αυτές ανάγονται στη σφαίρα του πνεύματος και χρησιμοποιούνται κατ’ οικονομία προς έκφραση πνευματικών εννοιών, ενώ παράλληλα είναι απαλλαγμένη από μυθολογικά ή πανθεϊστικά στοιχεία και έχει υψηλό θεολογικό χαρακτήρα ως αποτελούσα μονοθεϊστικό ύμνο στη θεία Δημιουργία».

Ελένη Χριστινάκη³⁶

Καθηγήτρια της Π.Δ. στο Ε.Κ.Π.Α.

 

«beresit bara Elohim. Ο πρώτος στίχος της Βίβλου ‘εν αρχή εποίησεν ο Θεός’ περικλείει τρία βασικά στοιχεία: την προσωπικότητα (Θεός), την οντολογία, και την ιστοριοκρατία. Ο αρκτκός στίχος της Βίβλου μαρτυρεί την ύπαρξη τριών αρχών που διέπουν την Παλαιοδιαθηκική βιοθεωρία. Έτσι συγκροτείται ο καταστατικός εννοιολογικός τρίποδας του Ιουδαϊσμού: ο χρόνος της ιστορίας, ο Θεός ως πρόσωπο και η γένεση της δημιουργίας».

Μάριος Μπέγζος³⁷

Καθηγητής της φιλοσοφίας της θρησκείας

 

«Αν ο Μωυσής είχε καταγράψει την άριστη επιστημονική γνώμη της εποχής του, η προοδευμένη επιστήμη θα είχε ανακαλύψει την ανακρίβειά της προ πολλού. Αλλά τα επιστημονικά γεγονότα, που διατυπώθηκαν σε μη επιστημονική γλώσσα πριν από χιλιάδες χρόνια, είναι και σήμερα εντελώς ακριβή επιστημονικά. Αυτό είναι ένα ‘από τα θαύματα της Βίβλου’».

Frank Lewis Mars³⁸

Σύγχρονος Αμερικανός βιολόγος

 

«Στη Βίβλο ο Γιαχβέ εμφανίζεται να δημιουργεί τον κόσμο και να τον χαρακτηρίζει «καλό λίαν». Αυτή η κρίση… μπορεί να είναι η πιο σημαντική που θα μπορούσε να καταγραφεί απ’ το ανθρώπινο πνεύμα. Και τούτο διότι, αποτελεί μια ριζική απομάκρυνση από τις φιλοσοφίας των αρχαίων Ελλήνων και των Ινδών, που θεωρούσαν την ύλη κάτι το βάρβαρο που καταστρέφει κάθε τι που αγγίζει…».

Huston Smith³⁹

Κορυφαίος σύγχρονος θρησκειολόγος παγκοσμίου φήμης

 

«Οι πρώτες έξι ημέρες όπως περιγράφονται στο Γένεσις 1 μας οδηγούν από τη δημιουργία του σύμπαντος στη δημιουργία της ανθρωπότητας… Με τριάντα μία σειρές μόνο στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης, δεν πρέπει να περιμένουμε κάθε θεία λεπτομέρεια στην κοσμική ανάπτυξη που περιγράφεται εδώ να εκπηδήσει από τις βιβλικές σελίδες. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε χρυσά μήλα από τον ασημένιο δίσκο της Βίβλου, θα πρέπει να απλώσουμε τα χέρια μας. Αξίζει την προσπάθεια».

Gerald L. Schroeder⁴⁰

Σύγχρονος πυρηνικός φυσικός

 

«Για την Ιουδαιο-χριστιανική παράδοση, τα αρχικά λόγια της Γενέσεως («… εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην…») είναι εξ ολοκλήρου συμβατά με το Big Bang… Το Big Bang κραυγάζει για μια θεία εξήγηση. Επιβάλλει το συμπέρασμα ότι η φύση είχε μια ορισμένη αρχή. Δε μπορώ να δω πώς η φύση θα μπορούσε να δημιουργήσει τον εαυτό της. Μόνο μια υπερφυσική δύναμη που είναι έξω από το χρόνο μπορεί να το έχει κάνει αυτό».

Francis S. Collins⁴¹

Κορυφαίος σύγχρονος Γενετιστής

Αποκρυπτογράφος του ανθρώπινου γονιδιώματος (Human Genome)

 

«Τώρα βλέπουμε πως οι αποδείξεις της αστρονομίας οδηγούν στην άποψη της Αγίας Γραφής για την προέλευση του κόσμου. Αν και οι λεπτομέρειες διαφέρουν στο σύνολό τους, όμως, οι περιγραφές που δίνουν η αστρονομία και η Γένεση της Βίβλου είναι ίδιες: η αλυσίδα των γεγονότων που οδηγούν στον άνθρωπο άρχισε ξαφνικά και απότομα σε μια καθορισμένη στιγμή του χρόνου, μέσα σε μια έκρηξη φωτός και ενέργειας… Για τον επιστήμονα… η ιστορία τελειώνει σαν ένα κακό όνειρο. Έχει σκαρφαλώσει τις οροσειρές της άγνοιας… πλησιάζει να κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή… και καθώς σέρνεται πάνω από τον τελευταίο βράχο, τον καλωσορίζει μια ομάδα θεολόγων, οι οποίοι είναι καθισμένοι εκεί πέρα επί αιώνες.»

Robert Jastrow⁴²

Διάσημος Αμερικανός Αστροφυσικός και Γεωλόγος

στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια

 

ΜΕΡΙΚΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Από την παράθεση των γνωμών των παραπάνω επιστημόνων – σοφών, εκτός από τις επί μέρους επισημάνσεις και λεπτομέρειες που γίνονται από τους ίδιους, προκύπτουν και τα επόμενα, μοναδικά στοιχεία της αφήγησης της Δημιουργίας της Γένεσης.

Το Γένεση 1:1 όπως σημειώνουν ειδικοί (π.χ. P. Heinisch), είναι ένα είδος επιγραφής των ακολουθούντων. Τονίζει επιγραμματικά ότι ο Θεός υπάρχει προ του κόσμου, εκτός του κόσμου και πάνω από τον κόσμο, κι ότι το κάθε τι που υπάρχει πλην του Θεού έχει αρχή.

1. Ο πρώτος στίχος της Βίβλου ‘εν αρχή εποίησεν ο Θεός’ είναι μοναδικός στην παγκόσμια φιλολογία. Η Βίβλος μιλάει για αρχή της Δημιουργίας από ένα εμπρόσωπο, υπέρτατο ον, και μια δημιουργία από το μηδέν. Η σύγχρονη επιστήμη δέχεται τη θεωρία του big bang, δηλ., τη δημιουργία του κόσμου από μία αρχική έκρηξη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια (σήμερα υπολογίζεται σε 13,81 δισεκ.) Στηριζόμενη στην αρχή ή νόμο του E. Hubble (Χαμπλ 1889-1953), η σύγχρονη επιστήμη παρατηρεί την διαστολή του σύμπαντος, και επιβεβαιώνει συνεχώς την θέση των Robert Wilson και Arno Penzias (Nobel Φυσικής 1978) για την αρχική έκρηξη φωτός και της στιγμιαίας δημιουργίας του σύμπαντος από το μηδέν, άρα, όχι της αιωνιότητας της ύλης και του κόσμου και της επανακύκλωσης⁴³.

2. Η φύση στη Γένεση, για πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου, δεν είναι θεοποιημένη, αλλά ξεχωρίζεται από το Δημιουργό, στον οποίον υποτάσσεται.

3. Δεν υπάρχει ίχνος μυθολογίας – θεογονίας στη Γένεση. Υπάρχει ένας Θεός υπέρτατος, παντοδύναμος Δημιουργός. Έτσι καταπολεμείται ο αθεϊσμός, ο υλισμός, ο πολυθεϊσμός, ο πανθεϊσμός, η διαρχία, και άλλες δοξασίες παλιές και σύγχρονες⁴⁴.

4. Στη Γένεση έχουμε μια προοδευτική Δημιουργία με λογική – επιστημονική σειρά από τα απλούστερα – ατελέστερα στα συνθετότερα.

5. Η φύση και ο κόσμος είναι «καλά λίαν». Είναι κι αυτό μια μοναδική κατάφαση στην αξία του κόσμου και στην σημασία της κτίσης. Η φθορά και το κακό είναι μεταγενέστερα στοιχεία.

6. Ο αριθμός 7 ενυπάρχει στη Γένεση, αλλά και στη φύση. Άρα, πρωτουργός της Γένεσης και της Δημιουργίας της φύσης, συμπίπτουν.

Ανακεφαλαιώνοντας ο ειδικός Εβραιολόγος και Καθηγητής της Μεσαιωνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης Κλωντ Τρεμοντάν (Claude Tresmontant 1925-1997), καταλήγει στο να πει ότι:

«Κατά τους αστροφυσικούς το Σύμπαν έχει αρχή, αλλά οι ίδιοι αποδέχονται ότι αδυνατούν να μας εξηγήσουν γιατί έγινε η αρχική έκρηξη, τι προηγήθηκε. Συνεπώς, αδυνατούν να απαντήσουν στο θεμελιώδες ερώτημα που αναφέρεται στη Δημιουργία. Η Εβραιοχριστιανική μεταφυσική, η μόνη που κάνει διάκριση ανάμεσα στο Σύμπαν και στο Υπέρτατο Όν, μας προτείνει μιαν απάντηση» ⁴⁵. Ο φυσικός Frank Tripler, υπερθεματίζει: «… Οι κεντρικές πεποιθήσεις της Ιουδαιο-χριστιανικής θεολογίας είναι πράγματι αλήθειες… Έχω αναγκασθεί να αποδεχθώ αυτά τα συμπεράσματα, από την αμείλικτη λογική του δικού μου, ειδικού κλάδου της φυσικής… Ο χριστιανισμός δεν είναι μια απλή θρησκεία, αλλά μια πειραματικά ελέγξιμη επιστήμη» ⁴⁶.

ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ;

«Η περίπτωση του περιεχομένου του Γένεσις κεφ. 1, είναι μοναδική (sui generis)… Το περιεχόμενο μπορούσε να γίνει γνωστό μόνο με ειδική επικοινωνία από το Θεό. Σαφώς, δεν είναι μια ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά μια θεία αποκάλυψη της δημιουργίας του ουρανού και της γης και του ανθρώπου, και θα πρέπει να ερμηνευτεί μόνο κάτω από αυτό το πρίσμα της εξήγησης… Το Γένεσις κεφ. 1 δεν είναι ούτε ποίηση, ούτε θρύλος, ούτε μύθος, αλλά ευθύβολη, αξιόπιστη ιστορία και γι’ αυτό, θεία αποκάλυψη, ακριβής αφήγηση για τα θέματα που θίγει».

Edward J. Young⁴⁷

Καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης στο Westminster Θεολογικό Σεμινάριο της Φιλαδέλφειας

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. βλ. www.tsinikopoulos.org, Ο αριθμός 7: ένας αριθμός εγχαραγμένος στη φύση; Ο φυσικός Arno Penzias δήλωσε: «Πιστεύω ότι ακόμη κι αν εξαφανισθεί ο κόσμος, το επτά θα είναι πάντα πρώτος αριθμός».

2. βλ. Jonathan Sacks, The Great Partnership, Science, Religion, and the Search for Meaning, (2012) σελ. 216,217. Σύμφωνα με τους Εβραίους υπομνηματιστές Ibu, Ezra και Abranel, η λέξη la’ asot έχει την έννοια και της αυτο – ανάπτυξης.

3. βλ. Life – How did it get here? ed. W.T.B.T.S. (1985), σελ. 37.

4. G. Cuvier, Discours sur les revolutions du globe.

5. Α. Ampère, όπως παρατίθεται από τον P. Hamard, Cosmogonie Mosaique στο λεξικό F. Vigouroux Dictionnaire de la Bible τομ. ΙΙ σ. 1051.

6. Dana James, Manual of Geology σ.770.

7. Hugh Miller, The two Records: Mosaic and Geological (1854).

8. Α. Λαπαράν, όπως παρατίθεται από τον Th. Moreux: Les Enigmes de la Science τομ. ΙΙ (Paris 1926) σ. 113.

9. Pierre Termier, Nouveau Dictionnaire Biblique, (Vennes Lausanne 1961).

10. Ερνέστ Χαίκελ, Nouveau Dictionnaire Biblique, (Vennes Lausanne 1961).

11. G. Dilman, Genesis σελ. 9.

12. Πήτερ Στόνερ, «Σύγχρονος Επιστήμη και Χριστιανική Πίστις», (Αθήνα, 1960) σελ. 11,28.

13. F. Manuel, The Religion of Isaac Newton (1974) σελ. 31.

14. Arthur Compton, Top 15 Quotes by Arthur Compton/A-Z www.azquotes.com.

15. Παρατίθεται από τον Malcom W. Browne, New York Times 12.3.1978.

16. Hugh Ross, Navigating Genesis (2014) σελ. 27.

17. Jim Holt, Wall Street Journal.

18. Mark A. Garlick, Το διαστελλόμενο σύμπαν (εκδ. Καθημερινή) σελ. 20.

19. Ray Comfort, Scientific Facts in the Bible (Bridge-Logos σελ. 28).

20. Robert Dic Wilson, A Scientific Investigation to the Old Testament (1959) σελ. 8.

21. W.F. Albright, New Horizons in Biblical Research (1966) σελ. 8. Βλ. και The Old Testament and Archaeology (1948).

22. Έλι Βιζέλ, συνέντευξη στον Θανάση Λάλα ΒΗΜΑ Magazino σελ. 24.

23. Κάρεν Άρμστρονγκ, Εν αρχή (εκδ. Φιλίστωρ), σελ. 24,25. Η Άρμστρονγκ δέχεται εν μέρει τις απόψεις της κριτικής για δύο πηγές της Γένεσης J. και P. και όχι την Μωσαϊκή προέλευση.

24. W.F. Copithorne, The Lamp, «Οι κόσμοι του W.Pratt», Φθινόπωρο 1971, σ.14.

25. Μάνος Δανέζης – Στράτος Θεοδοσίου, Το μέλλον του παρελθόντος μας (εκδ. Δίαυλος 2005) σελ.164.

26. Michael G. Strauss,

27. Andrew Parker, Το αίνιγμα της Γενέσεως, Γιατί η Βίβλος είναι επιστημονικά ακριβής, (εκδ. Ουρανός), σελ. 306,308.

28. A. Gressy Morison, Man Does Not Stand Alone, 1946.

29. Friedrich F. von Huene, Η φύσις το θαύμα του Θεού (1950) σελ. 178.

30. F. Filby, Creation Revealed (London 1964) σελ. 16.

31. Er. Dereaux, Ο Δημιουργός και η Δημιουργία του (Αθήνα 1985) σελ. 3,4.

32. E.K. Victor Pearce, Who was Adam (1976) σελ. 84.

33. Joseph Meureurs, Problems um den Ursprung und das Alter des Weltalls.

34. Παν. Π. Τρεμπέλα, Απολογητικαί μελέται τομ. Β (Αθήναι 1976) σελ. 2,3.

35. Ηλίας Οικονομου, Σύγχρονος ερμηνευτική προσέγγισις του Α’ Κεφαλαίου της Γενέσεως (Αθήναι 1978) σελ. 21.

36. Ελένη Χριστινάκη, Ερμηνεία της Π.Δ. εκ του πρωτοτύπου, Α’ Δημιουργία (Αθήνα 2002) σελ. 24.

37. Μάριος Μπέγζος, Η φιλοσοφία της θρησκείας του Ιουδαϊσμού στο συλλογικό έργο Σ. Ροζάνη, Ο σύγχρονος Ιουδαϊσμός (Ελλ. Γράμματα) σελ. 37.

38. Frank L. Mars, Studies in Creationism, σελ. 207.

39. Huston Smith, Οι θρησκείες (Γκοβόστης) σελ. 182.

40. Gerald L. Schroeder, God Accordng to God (2009) σελ. 87.

41. Francis S. Collins, Η γλώσσα του Θεού (εκδ. Παπαζήση) σελ. 80,68.

42. Robert Jastrow, God and Astronomers (New York 1978) σελ. 14,116.

43. βλ. Mark A. Carlick, Το διαστελλόμενο σύμπαν – ένας οδηγός για αρχάριους για τη Μεγάλη έκρηξη και όσα ακολούθησαν (εκδ. Η Καθημερινή). Επίσης Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, άρθρο Αυτός είναι ο χάρτης του Σύμπαντος 30-31/3/2013 σελ. 67. Σημειωτέον ότι ο Μπράιν Σμιντ το 2011 τιμήθηκε κι αυτός με Νόμπελ για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του Σύμπαντος.

44. πρβλ. Δ. Τσινικόπουλου, Η αφήγηση της Βίβλου και οι αρχαίοι κοσμογονικοί μύθοι, περιοδ. Επιστήμη και Πίστη, τεύχ. 4, 1984 και τεύχ. 3, 1985. Εκεί σημειώνεται ότι ο Χ. Βάουκ έγραψε: «Το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης διέρχεται μέσα από το σκότος της αρχαίας μυθολογίας σαν ένα βέλος φωτός – αφαίρεσε τον καρκίνο της ειδωλολατρίας από την ανθρώπινη ομιλία».

45. βλ. G. Sorman, Οι μεγάλοι στοχαστές της εποχής μας (εκδ. Ροές),σ ελ. 406.

46. F.J. Tipler, The Physics of Immortality Πρόλογος (New York 1994) και The Physics of Christianity (New York 2007).

47. Edward J. Young, Studies in Genesis One, (1976), σελ. 75, 105.