Φως εξ Ανατολής
του Στέφανου Ελμάζη
Με τον Δημήτρη Τσινικόπουλο γνωριστήκαμε πριν ενάμιση χρόνο περίπου όταν ξεκίνησε να συνεργάζεται ως αρθρογράφος στις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ. Από τότε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «πέρασαν» πολλά κείμενά του πάνω σε θέματα φιλοσοφικά και μεταφυσικά, που πάντα χαρακτηρίζονταν από τη μεγάλη δίψα του για την έρευνα και τις απαντήσεις στα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα.
Δικηγόρος στο επάγγελμα, με σπουδές στη Φιλοσοφία, Φιλολογία, Θεολογία έχει δημοσιεύσει τα τελευταία χρόνια δεκάδες άρθρα και δοκίμια σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά Έχει εκδώσει έξι βιβλία, τρεις ποιητικές συλλογές και έχει τιμηθεί για το συγγραφικό του έργο δυο φορές από την Πολιτεία.
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε μετάφρασή του ποιήματα των Γ. Μιστράλ, Γ. Μπρόντσκι, Ο. Παθ με τίτλο Τρεις Νομπελίστες Ποιητές (Μπίμπης) και το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Φως εξ Ανατολής (Ελληνικά Γράμματα), μια συλλογή από λογοτεχνικά κείμενο της αρχαίας Εγγύς Ανατολής.
Στη συζήτηση που ακολουθεί ο Δημήτρης Τσινικόπουλος αναφέρεται στους φιλοσοφικούς και υπαρξιακούς του στοχασμούς, μιλάει για το συγγραφικό του έργο και καταθέτει τον προβληματισμό του για τη σύγχρονη κατάσταση που διαμορφώνεται στην πνευματική και μεταφυσική αναζήτηση στην Ελλάδα και γενικά στον κόσμο.
Από ποιά ανάγκη Δημήτρη, ξεκίνησες τη συγγραφική σου δραστηριότητα;
Υπάρχουν ορισμένα θέματα που με εκφράζουν και τα ερευνώ με το δικό μου τρόπο σε μια προσπάθεια να παρουσιαστούν πρωτότυπα στοιχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν αναφερθεί. Αυτή ηπρωτοτυπία συναντάται, πιστεύω, τόσο στο βιβλίο μου Ποίηση στα λόγια του Ιησού, όπου δεν υπάρχει απ’ όσο ξέρω παρόμοια μελέτη στην Ελλάδα, όσο και στη μονογραφία με τίτλο Η θρησκευτικότητα του Ισαάκ Νεύτων, όπου δείχνω ότι ο Νεύτων δεν ήταν μόνο μεγάλος επιστήμονας, αλλά και φιλόσοφος. Το ίδιο συμβαίνει και στο τελευταίο μου βιβλίο Φως εξ Ανατολής, που προσπαθώ ν’ ανιχνεύσω τη λογοτεχνία της αρχαίας ελληνικής ανατολής. Επομένως, από τη μια ικανοποίησα τα δικά μου ερευνητικά ενδιαφέροντα, από την άλλη προσπάθησα να δώσω στοιχεία για πράγματα που ενδιαφέρουν και άλλους τα οποία πιθανόν μέχρι σήμερα δεν είχαν επισημανθεί.
Ποιος είναι ο θεματικός άξονας γύρω από τον οποίο κινείσαι;
Κυρίως είναι θέματα μεταφυσικά, φιλοσοφικά, θεολογικά και γενικότερο ιστορικά, βλέποντάς τα μέσα και από το πρίσμα της λογοτεχνίας. θέλω να παρουσιάσω ένα συνδυασμό μεταξύ επιστημονικής έρευνας και λογοτεχνίας, ένα συνδυασμό επιστήμης και τέχνης στην έκφραση του λόγου.
Θεωρείς ότι στην Ελλάδα η έρευνα για τη μεταφυσική είναι καλυμμένη με κάποιο «πέπλο» αναξιοπιστίας ή και προκατάληψης;
Ίσως να υπάρχει μια δόση προκατάληψης για μερικά θέματα. Όμως θα έπρεπε, στο σημείο αυτό, να διευκρινίσουμε τι εννοούμε λέγοντας «μεταφυσική». Μεταφυσική είναι μια πολύ ευρεία έννοια, αλλά από τη δική μου οπτική, περισσότερο εννοώ θέματα φιλοσοφικά που άπτονται ζητημάτων επέκεινα της επιστήμης αυτής καθεαυτής, όπως ακριβώς έχουν χαρακτηριστεί τα έργα του Αριστοτέλη, «μετά από τα φυσικά». Πέρα δηλαδή από το επιστητό που ερευνούμε, υπάρχει κάτι που ξεφεύγει από τη φυσική παρατήρηση και από την επιστήμη, και αφορά όλους τους ανθρώπους. Στην Ελλάδα γίνονται τέτοιου είδους έρευνες, στοχασμοί, αναζητήσεις. Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι, δυστυχώς, είμαστε ανώριμοι ακόμη στα θέματα αυτά, υπό την έννοια ότι ή θα υπάρχει ένας ρηχός φανατισμός από την πλευρά των «πιστών» και της επίσημης Εκκλησίας απέναντι στην «εκτός των τειχών» μεταφυσική αναζήτηση ή ενδεχομένως το άλλο άκρο, από πλευράς αναζητητών, που οδηγεί σε άκαμπτο δογματισμό.
Πιστεύεις ότι μπορεί να βρει κάποιος απαντήσεις για τέτοια θέματα, μέσα από βιβλία;
Όχι μόνο μέσα από βιβλία, αλλά τα βιβλία μπορούν να βοηθήσουν, γιατί θα δει κι άλλες σκέψεις κι άλλες παρατηρήσεις στα θέματα αυτά. Κάποιος που ενδιαφέρεται και ερευνά τέτοια ζητήματα, θα ωφεληθεί όταν δει με ποιο τρόπο και άλλοι βλέπουν το ίδιο θέμα. Θυμάμαι σχετικά αυτό που είχε πει ο Ροΐδης, ότι «εκείνος που αναφέρεται σε ένα θέμα και δεν λαμβάνει υπόψη του τι έχουν πει και οι άλλοι που έχουν ασχοληθεί με αυτό, θα είναι ή θεός ή τρελός». Δεν γίνεται, λοιπόν, για ζητήματα τόσο σοβαρά και κολοσσιαία να σκέφτεται κανείς μόνο τα δικά του, όσο ευφυής κι αν είναι. Συνεπώς χρειάζεται και μέσα από βιβλία να δει ορισμένα πράγματα.
Όσον αφορά στη βιωματική εμπειρία; Πώς, κατά τη γνώμη σου θα μπορούσε κάποιος να ασχοληθεί πρακτικό με τέτοιο ζητήματα;
Γι’ αυτό το ερώτημα θα μπορούσαμε να πούμε πολλά. Το βίωμα σ’ έναν πιστό, σε κάποιον που πιστεύει στο μεταφυσικό κόσμο, στην ύπαρξη του επέκεινα, το οποίο η επιστήμη δεν μπορεί να το αποκρούσει, σ’ έναν πιστό λοιπόν το βίωμα παίζει σπουδαίο ρόλο, γιατί ένα τέτοιο άτομο συλλαμβάνει τα πράγματα περισσότερο με τη λογική της καρδιάς του, παρά με τη λογική του νου. Εδώ θα μας προλάβει ο Πασκάλ, που είπε ότι «η καρδιά έχει τη δική της λογική που λειτουργεί ανεξάρτητα από τη λογική της διανοίας» και ότι τον Θεό δεν τον συλλαμβάνουμε τόσο με τη διάνοια όσο με την καρδιά και τη διαίσθηση. Επομένως, το κάθε ζήτημα στη μεταφυσική ανάγεται σε υποκειμενικό στοιχείο. Σε τελευταία ανάλυση, το ερώτημα της ύπαρξης του Θεού έχει να κάνει με το πόσο αλλάζει τη ζωή μας και όχι το να βρίσκεται σε θεωρητικό επίπεδο.
Πιστεύεις ότι ζούμε σε μια εποχή που τέτοιου είδους προβληματισμοί είναι σε έξαρση, και αν ναι, γιατί;
Είναι σε έξαρση, γιατί ο άνθρωπος του 20ού αιώνα και ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, διαπίστωσε ότι η επιστήμη δεν καλύπτει όλα τα κενά που υπάρχουν στη ζωή του. Κάποτε, ίσως πριν πενήντα χρονιά, πίστευαν ότι η επιστήμη θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε, και σήμερα είναι φανερή η ανεπάρκειά της σε πολλούς τομείς Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Τόυνμπυ, ο μεγάλος άγγλος ιστορικός, «η επιστήμη έχει προσφέρει πολλά στην ανθρωπότητα, αλλά δεν έδωσε απάντηση στο μεγάλα ερωτήματα που δεν μπορούν να διερευνηθούν με την παρατήρηση και το πείραμα». Δεν μπορεί επομένως να μας απαντήσει για το πώς προήλθε η ζωή, αν υπάρχει πνευματικός κόσμος, εφόσον αυτά δεν είναι δυνατό να επαληθευτούν με τα δικά της μέσα. Ο άνθρωπος, επειδή ακριβώς έχει ανάγκη να του απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά, στρέφεται στη μεταφυσική. Κι αν έχει τη διορατικότητα να ασχοληθεί με ορθό τρόπο, έχει καλώς. Διαφορετικά μπορεί να γίνει έρμαιο διαφόρων καταστάσεων.
Πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι το μεμπτό αν αναζητάει ο άνθρωπος τον Θεό, απαντήσεις στο μεγάλο υπαρξιακά ερωτήματα, και εκτός της επίσημης θρησκείας του τόπου που έτυχε να γεννηθεί και να ζει;
Όχι. Ως ελεύθερο άτομο ο καθένας μας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να αναζητήσει προς όποια κατεύθυνση θεωρεί σωστή την προσωπική του αλήθεια. Δεν μπορεί μια τέτοια αναζήτηση να περιοριστεί σε ένα δόγμα. Υπάρχουν πράγματα, στοιχεία πολύτιμα και πολύ σοβαρά, που προέρχονται και από άλλους πολιτισμούς και από άλλες έρευνες. Δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε στα αυστηρά γεωγραφικά μας πλαίσια.
Μιλώντας για το συγγραφικό σου έργο, ετοιμάζεις κάποιο καινούριο βιβλίο;
Εκτός από μια ποιητική συλλογή, ετοιμάζω δυο πολύ ενδιαφέροντα, πιστεύω, βιβλία. Το ένα αναφέρεται στα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας, για τα οποία ενώ έχουν γραφτεί πολλά όσον αφορά στο ιστορικό της ανεύρεσής τους, ελάχιστα έχουν ειπωθεί για την ουσιαστική τους σημασία. Στη σχετική μελέτη που ετοιμάζω, ασχολούμαι με τη σημασία της ανεύρεσης των χειρογράφων για τη βιβλική επιστήμη και τον Χριστιανισμό γενικότερα. Παράλληλα ετοιμάζω μια σειρά δοκιμίων, που έχω δημοσιεύσει κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά, πάνω στους μεγάλους στοχαστές της ανθρωπότητας. Το βιβλίο αυτό το ονομάζω Οι κλητοί και οι εκλεκτοί, μια φράση παρμένη από το Ευαγγέλιο, με την έννοια ότι όλοι είμαστε κλητοί, αλλά λίγοι είναι αυτοί που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα, στο στοχασμό, στον ανθρωπισμό, προσωπικότητες όπως ο Αϊνστάιν, ο Νεύτων, ο Ρούμι κ.α.
Τελικά... «το φως έρχεται από την Ανατολή»;
Έστω και ως τίτλος, νομίζω έχει τη σημασία του. Άλλωστε ας μην ξεχνούμε ότι η Εγγύς Ανατολή θωρείται «το λίκνο του πολιτισμού». Όσον αφορά στο ομώνυμο βιβλίο μου, περιέχει ένα ευρύτατο κύκλο δοκιμίων που ξεκινούν οπό το 2.500 π.Χ. και φτάνουν μέχρι την περίοδο της Αποκάλυψης. Παρόλο που είναι ;;;, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Η σοφιολογία των αρχαίων λαών είναι πολλαπλά επίκαιρη στις μέρες μας, και όπως έλεγε και ο Τερέντιος «δεν υπάρχει τίποτε στη σύγχρονη εποχή που δεν έχει ειπωθεί από τους αρχαίους».