Πολύχρονη πορεία στη γραφή και την τέχνη
Της Μαρίας Ζόννε
Εφ. Θεσσαλονίκη, 20/5/2002
Με αφορμή κριτικές και γνώμες για τα καινούργια βιβλία του Δημήτρη Τσινικόπουλου
Τα καινούργια βιβλία του Δημήτρη Τσινικόπουλου με τους τίτλους «Μέθεξη» και «Εικονοκλάστες και Λεξίμαχοι», που κυκλοφόρησαν και παρουσιάστηκαν πρόσφατα, έρχονται να συμπληρώσουν το πολύχρονο και πολύπλευρο έργο του.
Ο Δημήτρης Τσινικόπουλος, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται ως δικηγόρος, αφιερώνει τις ελεύθερες ώρες του στην ποίηση, το δοκίμιο και τη ζωγραφική. Στα γράμματα και στις τέχνες πρωτοεμφανίστηκε το 1982, ενώ τα σπουδαιότερα έργα του είναι: «Σύφλογο», «Κριτήρια επιλογής και επιλογή κριτηρίων», «Ποίηση στα λόγια του Ιησού», «Η θρησκευτικότητα του Sir Isaac Newton», «Τρεις Νομπελίστες ποιητές», «Φως εξ ανατολής», «Τρίστιχα και Χάι Κάι» κ.ά. Επίσης μετέφρασε βιβλικά κείμενα, κείμενα λογοτεχνίας της αρχαίας Ανατολής, καθώς και σύγχρονους συγγραφείς (Mistral, J. Brodsky, Paz, C. S. Lewis, W. H. Anden και G. Herbert). Δοκίμια και ποιήματα του Δημήτρη Τσινικόπουλου έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες κυρίως στα γαλλικά από τον Γ. Κ. Ζωγραφάκη.
Γνώμες και κριτικές
«Έχει μια γοητεία η ροή της ποίησης του Δημήτρη Τσινικόπουλου. Τη διακρίνει, όμως, περισσότερο ένας βαθύς στοχασμός και μια εντυπωσιακή ανερεύνηση. Ξεκινά από την επιφάνεια των πραγμάτων και προχωρεί στο βάθος της σκέψης», είχε σημειώσει σχετικά ο αείμνηστος Χρήστος Λαμπρινός στην εφημερίδα «Μακεδονία». Και πάλι η εφημερίδα «Μακεδονία», το έτος 1990 για το έργο «Η θρησκευτικότητα του Sir Isaac Newton», αναφέρει: «Όπως δηλώνει και ο τίτλος, ο Δημήτρης Τσινικόπουλος, προβάλλει μια άγνωστη, στο ευρύ κοινό, πλευρά του Νεύτωνα. Τη βαθιά του θρησκευτικότητα και την ενασχόλησή του με θεολογικά και αγιογραφικά θέματα… Τις απόψεις και κρίσεις του για τον μεγαλοφυή ερευνητή τις τεκμηριώνει επικαλούμενος σειρά έργων του Νεύτωνα».
Η αείμνηστη Χρυσάνθη Ζιτσαία για το ίδιο έργο θα εκφραστεί με τα εξής λόγια: «Περισπούδαστο δοκίμιο με σαφείς ερμηνείες για τη θρησκευτικότητα του Νεύτωνα» και ο ποιητής και κριτικός Νίκος Τέντας στην εφημερίδα «Ιλισός», γράφει: «Οι στίχοι του Δημήτρη Τσινικόπουλου είναι ένα καρδιομάχημα με το φως σε ολόξανθα νησιά. Γι’ αυτό και θέλει την αγάπη παντάνασσα του λιγόζωου ανθρώπου και την ελπίδα φέγγος αγγελικό στα μάτια της ψυχής».
Στα «ολόξανθα νησιά» που αναφέρει πιο πάνω ο Νίκος Τέντας θα σταθούμε λιγάκι καθόσον παραπέμπουν και στη ζωγραφική του Δημήτρη Τσινικόπουλου, που είναι πλημμυρισμένη από θάλασσα, φως, ταξιδιάρικες βάρκες… και νοσταλγία. Ακόμη, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, που πολύ δύσκολα εγκωμιάζει ή ενθουσιάζεται για κάτι, για τον Δημήτρη Τσινικόπουλο και το έργο «Ποίηση στα λόγια του Ιησού», σημειώνει: «Το βιβλίο αυτό το ευχαριστήθηκα, γιατί με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πολλά στοιχεία γύρω από τον ποιητικό λόγο του Χριστού, των ευαγγελίων, της αραμαϊκής και γενικά της εβραϊκής παράδοσης».
Ο γνωμικός του λόγος
Για το γνωμικό λόγο του Δημήτρη Τσινικόπουλου ο αείμνηστος λογοτέχνης και ποιητής της Θεσσαλονίκης Γιώργος Ζωγραφάκης θα σημειώσει: «Τούτες οι πρώτες εντυπώσεις μου από το διάβασμα, ή πιο σωστά, την προσέγγισή μου, στην αξιοπρόσεκτη συλλογή των προσωπικών βιωμάτων του Δημήτρη Τσινικόπουλου, με τίτλο «Κριτήρια επιλογής και επιλογή κριτήριων» που με τόσο πρωτότυπο και αποτυπωτικό τρόπο κατόρθωσε να υποτάξει σε μια πυκνή, φραστικά βραχυλογία.
«Εκείνο όμως που πρέπει να υπογραμμιστεί, είναι ότι τα ας τα πούμε ηθικοπλαστικά ή και μόνο στοχαστικά Χάι Κάι, χαράζονται στη μνήμη σαν κάτι που το βεβαιώνουμε μέσα μας, σαν αυταπόδεικτο, που βρήκε τον απλούστερο και αμεσότερο τρόπο για να φτάσει ως την αναζητική μας πρόκληση».
Και η συγγραφέας Αγγελική Στέργιου θα μας μυήσει στην ποίηση του Δημήτρη Τσινικόπουλου, γράφοντας: «Διακρίνει κανείς καθαρά πως σ’ ολόκληρο το έργο του, ποίηση και πεζό, το στίγμα είναι ο μυστικισμός και η μεταφυσική διάσταση με κύρια πηγή το βιβλίο των βιβλίων. Το καινούργιο βιβλίο «Μέθεξη», ξαφνιάζει το μυημένο στην ποίηση του Δημήτρη Τσινικόπουλου που συνήθως είναι ένας ύμνος στον έρωτα, καθόσον τώρα ο αναγνώστης ανακαλύπτει μια ποίηση μεταφυσική, «αποστασιοποιημένη», «σιωπηλή», «ερωτηματική».
Το δεύτερο καινούργιο βιβλίο «Εικονοκλάστες και Λεξίμαχοι», περιέχει δοκίμια, που εμπλουτίζουν τον αναγνώστη και τον εξοικειώνουν με θέματα που ίσως ποτέ δεν τον απασχόλησαν ή τον προβλημάτισαν.