«Είναι ένα απ’ τα φαινόμενα που βλέπει κανείς μόνο μία φορά στη ζωή του!»
Αυτή ήταν η λακωνική ανακοίνωση του υπεύθυνου του διαστημικού τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού διαστήματος Τζον Άρνολντ, στα ΜΜΕ, που τον πολιορκούσαν με τα μικρόφωνα και τις κάμερες, καθώς προέδρευε στο μεγαλύτερο επιστημονικό συνέδριο με τη συμμετοχή πάνω από 1500 επιστημόνων από 70 χώρες. Σ’ αυτό θα παρουσιαζόταν τα πιο πρόσφατα αστρονομικά δεδομένα. Αλλά, και θ’ ανακοινώνονταν οι παρατηρήσεις για την περίεργη μαύρη τρύπα, που αναβίωσε και το όλο σύστημα που αποτελείται απ’ αυτήν και από τρεις πλανήτες που περιφέρονται γύρω της, σε απόσταση 10.000 ετών φωτός. Όπως ανακοινώθηκε ήδη, στη μαύρη τρύπα παρουσιάζονται εκρήξεις ακτίνων Γ και Χ και παράγονται ισχυρές εστίες φωτός. Η μαύρη τρύπα απορροφά την ύλη γειτονικού άστρου… αν και η ίδια έχει μάζα ίση με 15 άστρα σαν τον ήλιο μας…
Όλα τα τηλεσκόπια, μεγάλα και μικρά, επαγγελματικά και ερασιτεχνικά, και ιδίως το τηλεσκόπιο του όρους Palomar και το παρατηρητήριο Κeck, το ισχυρότερο στον κόσμο, με δυο τηλεσκόπια με διάμετρο κατόπτρου το καθένα 10m, ήταν στραμμένα σ’ αυτό το μοναδικό φαινόμενο. Φαινόμενο, που δεν μπορούσε ν’ αφήσει αδιάφορο τον Αγαθοκλή, τον πτυχιούχο Αστρονομίας για τους γνωστούς του, για τους έξω, το μυστικό μέλος της Λευκής Αδελφότητας για τους δυο-τρεις φίλους που τους εμπιστευόταν και, που, προσπαθούσε χρόνια τώρα να τους μυήσει, να γίνουν κι αυτοί μέλη της…
Καθώς πληροφορήθηκε τα γεγονότα, είχε στρέψει το ερασιτεχνικό τηλεσκόπιό του, προς το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός, αλλά ατυχώς αυτό, ήταν ισχνής ισχύος, για να μπορεί να παρακολουθεί τέτοιου είδους κοσμογονικά φαινόμενα… Έτσι, το έστρεψε στα κοντινότερα άστρα, στον αγαπημένο του Εωσφόρο, και, ιδιαίτερα, στη σελήνη, με την οποία ήταν παθιασμένος και όταν ήταν μικρότερος κρυφομιλούσε μ’ αυτήν κι εμπνεόταν να γράφει στίχους. Τώρα, τον ενδιέφερε μόνο από επιστημονική άποψη και την παρατηρούσε ιδιαίτερα, όταν έπαιρνε ένα κόκκινο βαθύ χρώμα…
Το επόμενο βράδυ, στην καθορισμένη ώρα, χτύπησε το κουδούνι συνθηματικά στο χώρο όπου συνεδρίαζαν μια φορά τη βδομάδα τα μέλη της Λευκής Αδελφότητας.
Το πώς είχε μπλέξει με την οργάνωση αυτή, είναι μια ολόκληρη ιστορία που ούτε στον εαυτό του, δεν ήθελε να εκμυστηρευτεί. Αυτό όμως, δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Σημασία είχε ότι, εκεί, έχει βρει κάποιες απαντήσεις στα υπαρξιακά και μεταφυσικά του ερωτήματα. Αλλά, τον τελευταίο καιρό, έβρισκε τις απαντήσεις που δίνονταν από τους επικεφαλείς, την «Τριανδρία της Αδελφότητας», όλο και πιο θολές, όλο πιο ασαφείς, όλο πιο αμφιλεγόμενες.
Η καθορισμένη ομιλία του μέλους που είχε ετοιμαστεί, είχε θέμα τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, υπό το φως των προφητειών του Νοστράδαμου, του κοιμώμενου προφήτη, του Έντγκαρτ Κέυσι, του Ουσπένσκι, αλλά και των βιβλικών προφητειών. Τις τελευταίες, ο Αγαθοκλής τις έβρισκε πολύ πιο ενδιαφέρουσες και πιο ελκυστικές, από τη στιγμή μάλιστα, που πληροφορήθηκε από μια αναζήτηση του στο internet, ότι κορυφαίοι αστρονόμοι και μαθηματικοί, όπως ο Κέπλερ, ο Ισαάκ Νεύτων, ο Όυλερ κι άλλοι, διάβαζαν την Ιερή Βίβλο και ερμήνευαν τις εσχατολογικές προφητείες της, κάποιοι, μάλιστα, έγραψαν και διατριβές και ολόκληρα βιβλία γι’ αυτές. Δε μπορεί, έλεγε, κάποιες ώρες μονολογώντας, δε μπορεί, για ν’ ασχολούνται τόσο μεγάλα μυαλά με τους βιβλικούς προφήτες, κάτι πρέπει να κρύβεται εκεί, όλο και κάποια κρυφά μηνύματα θα υπάρχουν. Αρκεί να έχει κάποιος την ικανότητα και τη θέληση και την υπομονή, να τα αποκρυπτογραφήσει. Είναι σαν τα μαθηματικά. Τύποι, φόρμουλες. Μπορεί να φαντάζουν σαν γρίφοι, αλλά κάτι σημαντικό κρύβουν και εννοούν. Εσύ πρέπει να είσαι άγρυπνος και ικανός να τα συσχετίσεις με τα ουράνια και επίγεια φαινόμενα. Να καταλάβεις…τι εννοούν.
Αυτά σκεφτότανε, χαμένος σε λαβύρινθους συλλογισμών, όταν κάποια στιγμή επανήλθε στο χώρο που βρισκότανε, και προσηλώθηκε στον ομιλητή. Το αυτί του έπιασε κάτι που κέντρισε την προσοχή του ιδιαίτερα.
«Η Δύση οργανώνει στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, και ενόσω, ταυτόχρονα, κρατά και επιτείνει τις οικονομικές της κυρώσεις, κατά της Ρωσίας… Αλλά και η Ρωσία ενισχύει το οπλοστάσιο της στα σύνορα της... Απ’ την άλλη, ας μη ξεχνάμε, το ΝΑΤΟ, εν όψει της συνόδου των μελών της στο επόμενο έτος, οδηγείται να πάρει και κάποια άλλα μέτρα παρεμποδισμού της επιρροής και του μελλοντικού επεκτατισμού της Ρωσίας, γεγονός που θα δημιουργήσει αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή... Όλα αυτά, μας οδηγούν στην εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ που προφήτεψε, πριν από χιλιάδες χρόνια, ότι ο άρχων του Βορρά θα διαβεί και θα πλημμυρίσει και θα λατρεύει το θεό των μαουζίμ, τον θεό του επιστημονικού μιλιταρισμού… και είναι σαφής και κατανοητή η αύξηση της οικονομικής δύναμης της Ρωσίας μέσω του αερίου και των αγωγών του… Τίποτα δεν αποκλείει, στο εγγύς μέλλον, μια συμμαχία Ρωσίας με την Κίνα, οπότε οι δυο αυτές δυνάμεις της Ασίας, θα γίνουν ο νέος ‘άρχων του Βορρά’, που θα στραφεί εναντίον της Δύσης, εναντίον του ‘άρχοντα του Νότου’, η οποία Δύση φαίνεται αναποφάσιστη και διηρημένη, παρά την οικονομική δύναμη των ΗΠΑ… Διότι, ένα πιθανόν Brexit, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που επαπειλείται και διαφαίνεται, θα δημιουργήσει τεράστιες επιπτώσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα και κλυδωνισμό στην Ε.Ε. και στην Ε.Κ.Τ….Ζούμε, σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει από στιγμή σε στιγμή, είτε ένα πυρηνικό ατύχημα, είτε μια κολοσσιαία τρομοκρατική ενέργεια του ISIS στην Ευρώπη, είτε καταβύθιση των αγορών λόγω αποσταθεροποίησης του Ευρώ, δηλ. με άλλα λόγια, τον Αρμαγεδδώνα που αναφέρει η Αποκάλυψη του Ιωάννη! Ή μήπως, νομίζετε, ότι η μαύρη τρύπα, που ήταν αδρανής και ενεργοποιήθηκε μετά από χρόνια, και απορροφά την ύλη του γειτονικού της άστρου, είναι τυχαίο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο, σ΄έναν πιθανοκρατούμενο κόσμο όλα μπορούν να συμβούν και συμβαίνουν… Η προφητεία του μεγάλου Λόγου λέει κάπου ότι οι «δυνάμεις των ουρανών θα σαλευθούν» και, «εσται σημεία εν ηλίω και σελήνη εν άστροις και επί γης συνοχή εθνών εν απορία… οι άνθρωποι θ’αποψυχούν από το φόβο των επερχομένων…’. Και τα επερχόμενα είναι μπροστά μας! Η φοβερή σύγκρουση Βορρά και Νότου είναι ενώπιόν μας! Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση αδελφοί. Σε εγρήγορση… Εμείς θα συνεχίσουμε το έργο μας και θα είμαστε ενωμένοι με τα μέλη της παγκόσμιας αδελφότητας…
Η αιωνιότητα μας περιμένει. Άγρυπνοι και ψύχραιμοι. Οδηγίες θα δοθούν στο άμεσο μέλλον… Θα σας ενημερώνουμε συνεχώς, αν χρειασθεί…»
Ο Αγαθοκλής, άκουγε την ομιλία καθισμένος στα καρφιά… Η ερμηνεία που έδινε ο ομιλητής της Αδελφότητας ήταν ενδιαφέρουσα και αληθοφανής. Ήταν, όμως, και ορθή; Ή, μήπως, αυτά τα περίεργα προφητικά κείμενα επιδέχονταν κι άλλες ερμηνείες; Μήπως ένα μέρος αυτών των προφητειών, είναι γραμμένα σε μια γλώσσα ποιητική – μεταφορική – συμβολική, όπως υποστήριζαν κάποιοι ερμηνευτές; Γιατί την είχε εξετάσει κι αυτή την εκδοχή. Μήπως εκπληρώθηκαν οι προφητείες αυτές στο παρελθόν, σ’ άλλες φάσεις της ιστορίας; Αλλά και πάλι, τότε, δεν ήρθε το τέλος, η συντέλεια του κόσμου, όπως αναγραφόταν. Γιατί δεν ήρθε; Μήπως έπεσαν έξω οι προφήτες ή μήπως δεν εκπληρώθηκαν ακόμη τα λόγια τους; Τέτοιες σκέψεις έκανε συνεχώς από τότε που ήταν εντεταγμένος στην Λευκή Αδελφότητα, με την αδιαφάνεια στους οικονομικούς πόρους, με το ανθρωπιστικό πρόσωπο, με την απόλυτη μυστικότητα στις συνάξεις και στις κινήσεις της, με τις ουρανομήκεις προσευχές των οπαδών και την προσεχτική επιλογή των νέων μελών της.
Κρατιόταν από καλή οικογένεια ο Αγαθοκλής. Ήταν μοναχογιός. Ο πατέρας του ήταν εύπορος αξιωματικός του στρατού, που αποτάχθηκε με το βαθμό του συνταγματάρχη. Η μητέρα του φιλόλογος, καθηγήτρια πανεπιστημίου. Ο ίδιος, από μικρός, ερασιτέχνης αστροφωτογράφος και ακάματος ερευνητής του διαστήματος και του μεταφυσικού. Από την μητέρα του πήρε την τάση της μεταφυσικής ανησυχίας. Τον τελευταίο καιρό όμως, και έδειχνε ανικανοποίητος, για όλα όσα άκουγε και στην Αδελφότητα, όπου ανήκε, αλλά και όσα υποστήριζαν οι επιστήμονες στα δικά τους θέματα. Είχε καταλάβει πια ότι, επιστήμη δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά ένα αμάλγαμα πλανών πασπαλισμένων με ψήγματα αλήθειας. Αυτό που θεωρούνταν ως αδιαμφισβήτητες αλήθειες μέχρι χθες, σήμερα αποκηρύσσεται ως πλάνη. Ως αστρονόμος ήξερε ότι κάποτε υπήρχε η άποψη ότι η Σελήνη είναι ξερή. Αργότερα, φάνηκε ότι, στους κρατήρες των σεληνιακών πόλων υπάρχει πάγος. Πρόσφατα ανακάλυψαν οι συνάδελφοί του ότι, ολόκληρη η Σελήνη καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα νερού και ότι κάποτε είχε άφθονο νερό στο εσωτερικό της… Ο μυστηριώδης δορυφόρος της γης, φαίνεται να κρύβει πολλά μυστικά, και ανατρέπει τις γνώσεις και τις θεωρίες μας συνεχώς… Ένας διάχυτος σκεπτικισμός τον είχε καταλάβει για όλη τη γνώση που είχε ήδη αποκτήσει η ανθρωπότητα και για το πώς αυτή, θα μπορούσε να εφαρμοστεί επωφελώς αφού το φάσμα του ολέθρου πλανιέται πάνω απ΄ τα κεφάλια μας, κι ακόμα, αν, και κατά πόσο, θα μπορούσε όλη η επιστημονική γνώση, να εναρμονιστεί με τις εσχατολογικές προφητείες… Το τέλος του κόσμου είναι κοντά, του έλεγαν. Είναι, όμως, πράγματι;… αναρωτιόταν…
Μετά το τέλος της ομιλίας του μέλους, ζήτησε να δει κατ’ ιδίαν, τον επί κεφαλής της τριμελούς επιτροπής της Αδελφότητας… Ήθελε να του θέσει κάποια ερωτήματα… Ο αρχηγός τον δέχθηκε στο γραφείο του, αφού έβαλε την Λευκή Κουκούλα στο κεφάλι του, και τα άλλα δυο μέλη κάθισαν, δεξιά και αριστερά, μαζί του σιωπηλά. «Σε ακούμε αγαπητέ αδελφέ. Τι σ’ απασχολεί;» τον ρώτησε, μετά από ολιγόλεπτη σιγή. «Δεν σε ικανοποίησε η ανάλυση του αδελφού Ριχάρδου; Έχεις απορίες;»
Ο Αγαθοκλής ήθελε να ρωτήσει πολλά, αλλά, βλέποντας το βλοσυρό και αυστηρό βλέμμα των μελών, μούδιασε κάπως, και τόλμησε να θέσει ένα μόνο ερώτημα. Πότε θα γίνουν όλα αυτά που ακούστηκαν, αδελφέ; Πόσο κοντά είναι το τέλος; Αν ήταν τόσο κοντά όπως διατυπώθηκε, δεν είναι ανάγκη να συνεχίσω καν τις σπουδές μου… σε μια εγγίζουσα «συντέλεια του αιώνος». Πόσο κοντά είναι αυτή η συντέλεια, όπως την προφήτεψαν οι προφήτες;
Αντί απαντήσεως, ο επικεφαλής, άνοιξε αμέσως την ιερή Βίβλο και του διάβασε χαμηλόφωνα:
Και δώσω τέρατα εν ουρανώ και επί γης,
αίμα, πυρ και ατμίδα καπνού .
ο ήλιος μεταστραφήσεται εις σκότος
και η σελήνη εις αίμα
πριν ελθείν την ημέραν Κυρίου την μεγάλη και επιφανή…
Σηκώθηκε απότομα και χωρίς να τον χαιρετίσει αποσύρθηκε στο άλλο, το άβατο σκοτεινό δωμάτιο. Τον ακολούθησαν ευθύς και τα άλλα μέλη.
Ο Αγαθοκλής έμεινε μόνος. Σηκώθηκε μουδιασμένος και μπερδεμένος.
Ώστε … μεταξύ των σημείων που προαναγγέλλουν το τέλος είναι «αίμα, πυρ και ατμίδα καπνού… η σελήνη μεταστραφήσεται εις αίμα…», μονολόγησε… Αυτό ήταν!
Έτρεξε κατευθείαν σπίτι του και έστρεψε το τηλεσκόπιο του, απ’ το ανοιχτό παράθυρο, ακριβώς προς τη σελήνη. Του φάνηκε να παίρνει ένα ασυνήθιστο βαθύ κόκκινο χρώμα… Σα να είχε βαφεί με αίμα. Να ’ταν άραγε, ένα «τέρας», το σημάδι, που έλεγε η προφητεία; Αλλά και αίμα, πυρ και ατμίδα καπνού; Αυτό πώς θα ερμηνευθεί; Να ’χει τούτο σχέση με την έκρηξη στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι; Τότε το αίμα χύθηκε άφθονο. Έκτοτε άφθονο έρρευσε το αίμα σε εκατοντάδες πολέμους, επαναστάσεις και πραξικοπήματα. Αίμα θα χυθεί και σ’ ένα επικείμενο και παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο, όταν, όπως λέγει και η Αποκάλυψη, μιλιούνια ιππείς διασχίσουν τον Ευφράτη ποταμό, φτάσουν στην Ιερουσαλήμ, την Αγία πόλη, όπου θα χτιστεί ο τρίτος ναός, και θα διεξαχθεί ο Αρμαγεδδών…
Ή, μήπως, ο Αρμαγεδδών είναι οικονομικός πόλεμος που άρχισε ήδη, και η Ευρώπη, το τελευταίο μέρος της εικόνας του προφήτη Δανιήλ με τα δέκα δάχτυλα, με μέρος από πηλό και μέρος από σίδερο, θα διαλυθεί, ο Αντίχριστος θα φανεί ξαφνικά, και θα επιβάλλει τη στυγνή δικτατορία του, ώστε:
ουδείς να δύναται αγοράσει ή πωλήσει
ει μη ο έχων το χάραγμα του θηρίου
ή τον αριθμό του ονόματος αυτού χξς;
Περπατούσε στο σαλόνι του σπιτιού του συλλογιζόμενος… Θηρία υπάρχουν και θα υπάρχουν είτε τα βλέπεις είτε όχι….σκέφθηκε. Τα θηρία ψιθύρισε, ελλοχεύουν. Παντού. Πολυκέφαλα και πολυκέρατα…
Τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση; Το σφράγισμα με τον μυστηριώδη αριθμό 666; Όλες οι πληρωμές για ένα διάστημα, θα πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά με πλαστικό χρήμα…Άρα, όλοι θα σταμπάρονται. Μπορεί να καταρρεύσει κάποιος οικονομικός κολοσσός, σαν την Lhemen Brothers ή την Golden Sachs. Ξαφνικά, οι τράπεζες θα πάθουν οικονομική ασφυξία από ρευστό… Ο κόσμος θα τρέχει τότε πανικόβλητος να προμηθευτεί τρόφιμα. Ουρές στα σούπερ μάρκετ. Σωστός πανζουρλισμός έξω από τα υποκαταστήματα των τραπεζών, στα βενζινάδικα, στα φαρμακεία. Παντού. Βανδαλισμοί και λεηλασίες… Αναρχία. Οι εύθραυστες χώρες σαν από πηλό χώρες, θα χρεοκοπούν, η μία πίσω από την άλλη, και θα μείνουν, οι χώρες οι ισχυρές, σαν από σίδηρο, που τελικά, θα συγκρουσθούν αναμεταξύ τους, πριν έλθει ο μεγάλος Λίθος, ο Λόγος εξ ουρανού, και… συντρίψει όλες τις αντίχριστες πολιτικές δυνάμεις που ξεπήδησαν από την 4η αυτοκρατορία… Αυτό το γεγονός, θα κάνει πολλούς αστέρες της οικονομικής και πολιτικής ζωής, να πέσουν εξ ουρανού, από ψηλά … Αυτά ίσως να ’ναι τ’ αστέρια της προφητείας, εκτός από τις μαύρες τρύπες της οικονομίας που θα ρουφήξουν τα πάντα… στο διάβα τους.
Άλλοι, σκεφτότανε, αντιμετωπίζουν τα θηρία με πίστη και θάρρος. Άλλοι τα φοβούνται και το βάζουν στα πόδια τρομοκρατημένοι, κι άλλοι, τα κουβαλούν μέσα τους. Κι όπου κι αν πάνε τους ακολουθούν… τους ακολουθούν…
Σε ποια κατηγορία ανήκε ο ίδιος; Πού θα κατέτασσε τον εαυτό του; Ήταν ήδη επιστήμων μεταπτυχιακός, με λαμπρό μέλλον μπροστά του. Αλλά, υπήρχε άραγε μέλλον; Μήπως, η ζωή αφανιστεί από την πτώση μεγάλου, υπερμεγέθους αστεροειδούς, όπως έγινε στο παρελθόν; Μήπως, έπρεπε να τα παρατήσει όλα, και να γίνει πιο σκληροπυρηνικό, πιο ενεργό μέλος της Λευκής αδελφότητας, προσφέροντας όλη την περιουσία και τα χρήματά του σ’ αυτήν, όπως του πρότειναν, προσηλυτίζοντας προσεχτικά νέα επίλεκτα μέλη με σκοπό να σωθούν οι εκλεκτοί και να στραφούν στον μακάριο κόσμο της αιωνιότητας, στους «νέους ουρανούς», όπου δεν υπάρχει αγωνία, ούτε φόβος, ούτε πόνος, ούτε δάκρυ, παρά μόνο μακαριότητα;
Αλλά και πάλι πώς θα ζούσε; Να μην κάνει οικογένεια και να γίνει ενεργό στρατευμένο μέλος, με αβέβαιο επίγειο μέλλον; Κι αν αργήσει το τέλος; Κι αν όλα αυτά είναι μια φρεναπάτη, μια χίμαιρα; Κι αν, κι αν…
Γύρισε και ξανακοίταξε κάποια στιγμή το φεγγάρι. Εκείνη τη στιγμή το είδε κατακόκκινο… Προσπάθησε να εντοπίσει και κάποιες άλλες παραμορφώσεις στην επιφάνειά του, κάποιο εξόγκωμα, κάποιο άλλο σημείο τέλος πάντων… Απόμεινε να δει τις επόμενες μέρες την έκλειψη του ηλίου, πώς θα μεταστραφεί ο ήλιος σε σκοτάδι. Να δει μη τυχόν ξεσπάσει καμιά μεγάλη ηλιακή έκρηξη, που θα ’φερνε ένα αστρικό τσουνάμι, σαν απ΄ αυτές τις εκρήξεις που έγιναν στο παρελθόν και εκτοξεύθηκε «στεμματικό υλικό», αλλά πολύ ισχυρότερο, με καταστροφικές συνέπειες… Να μάθει περισσότερα για τη μυστηριώδη μαύρη τρύπα που ήταν μοναδικό φαινόμενο, και μετά θα έπαιρνε τις οριστικές αποφάσεις του. Έτσι, κι αλλιώς, η αιωνιότητα πάντα θα υπάρχει σκέφτηκε… Θα υπάρχει είτε ως φόβητρο, είτε ως υπόσχεση.
Αργά, τις πρωινές ώρες, πήγε να ξαπλώσει, αλλά τρεις λέξεις του τρυπούσαν τα μελίγγια:
Αίμα, πυρ κι ατμίδα καπνού…
Ένιωσε κάποια στιγμή τα σωθικά του να φλογίζονται και κάτι σαν ατμίδα καπνού ν’ ανεβαίνει από μέσα του…
Αίμα, πυρ κι ατμίδα καπνού, επανέλαβε.
Η σύγκρουση είχε αρχίσει από καιρό... χωρίς να το συνειδητοποιήσει...