Η κρίση θέλει επανάσταση και... ηθοπαιδεία

Δημήτρης Τσινικόπουλος: «Η κρίση θέλει επανάσταση και... ηθοπαιδεία»

Ο δικηγόρος- συγγραφέ­ας μιλά στον Τύπο Θεσσαλονίκης για το βιβλίο του Βίβλος, ένα βιβλίο Επαναστατι­κό.

Συνέντευξη στη Μαρκέλλα Αλεξίου

Ζούμε σε μια περίοδο που θα μπορούσε άνετα να ισχυριστεί κανείς, πως μό­νο με επανάσταση θα σω­θούμε. Στο ίδιο μήκος κύ­ματος, ο δικηγόρος-συγγραφέας Δη­μήτρης Τσινικόπουλος, έγραψε το βι­βλίο του Βίβλος, ένα βιβλίο Επαναστατι­κό, που βρίσκεται σε όλα τα βι­βλιοπωλεία. Ο κ. Τσινικόπουλος, υπο­στηρίζει πως η Βίβλος, εξακολουθεί και θα εξακολουθεί στο μέλλον, να εί­ναι επαναστατική, διότι περιέχει και διακηρύσσει δύο πολύ βασικές αρχές αναγκαίες για την επιβίωση του αν­θρώπου. Την αγάπη και την ελευθερία. Εκείνο που χρειάζεται στην εποχή μας, για να αποφύγει την κρίση που υπάρ­χει και γι’ αυτή που επέρχεται, σύμφω­να με τον ίδιο, είναι η λεγόμενη ηθοπαιδεία. «Αν οι άνθρωποι δεν αποκτή­σουν παιδεία, ήθος και κατάλληλη εκ­παίδευση από την παιδική τους ηλικία, θα συνεχίσουν να σπαταλούν και να ζητούν περισσότερα απ’ όσα παράγου­με, με αποτέλεσμα την πλήρη οικονο­μική και κοινωνική κατάρρευση».

***

Ο τίτλος του βιβλίου σας είναι προκλητικός. Γιατί αποκαλείτε τη Βίβλο βιβλίο επαναστατικό, αφού η Βίβλος είναι ένα αρχαίο βιβλίο; Τι έχει να προσφέρει σήμερα στο σύγ­χρονο άνθρωπο;

Χαρακτηρίζω τη Βίβλο, δηλαδή την Αγία Γραφή, βιβλίο επαναστατικό, για­τί όταν γράφτηκε περιείχε μερικές ιδέ­ες και αρχές, τελείως πρωτότυπες και ριζοσπαστικές σε σχέση με αυτές που επικρατούσαν στον αρχαίο κόσμο, όπως την ιδέα ότι ο Θεός είναι εμπρόσωπο πνεύμα, όχι αφηρημένη οντότη­τα, υπερβατικός, εξωκοσμικός, που δη­μιουργεί τον κόσμο όχι από προϋπάρχουσα αιώνια ύλη, όπως πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, αλλά από το μηδέν, «εκ των ουκ όντων». Και όχι μόνο δημιούργησε τον κόσμο, αλλά επεμβαίνει στον κόσμο και στην ιστο­ρία, τη διαμορφώνει και την πηδαλιουχεί, οδηγώντας την σ’ ένα αίσιο τέλος. Στο «ιδού ποιώ καινά τα πάντα», σε «νέους ουρανούς και νέα γη», όπου θα κατοικεί δικαιοσύνη, δηλ. ευθύτητα και αρμονία. Στη Βίβλο από τον πρώτο στίχο της έχουμε ενωμένα χρονικότητα, προσωποκρατία και εσχατολογική οντολογία, όπως λέγεται στη γλώσσα της φιλοσοφίας.

Για την εποχή μας, εξακολουθεί η Βίβλος να είναι βιβλίο επαναστατι­κό;

Πιστεύω ότι εξακολουθεί και θα εξακολουθεί στο μέλλον να είναι, διότι περιέχει και διακηρύσσει δύο πολύ βα­σικές αρχές, αναγκαίες για την επιβίω­ση του ανθρώπου. Την αγάπη και την ελευθερία. Η έννοια της ανθρωπιστι­κής αγάπης είναι κατ’ εξοχήν βιβλική έννοια, αφού το ρήμα αγαπώ και φιλέω, καθώς και το ουσιαστικό αγάπη, υπάρχουν σ’ αυτήν περίπου 500 φορές, σ’ αντίθεση με τον ελληνορωμαϊκό κό­σμο, όπου το ουσιαστικό αγάπη, είναι ζήτημα να υπάρχει γύρω στις 10 φορές.

Επιπλέον, η αγάπη είναι προϊόν ελευθερίας, παιδί της ελευθερίας, και η Βίβλος απ’ αρχή μέχρι τέλους, δίνει έμφαση στην ελευθερία του ατόμου και των λαών. Ο άνθρωπος κατά τη Βίβλο δεν είναι ον δίποδο, άπτερο και λογικό (Πλάτων), ούτε εξελιγμένο ζώο ή ατύχημα της φύσης, όπως τον θέλει ο νεο-δαρβινισμός, αλλά ον που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, από έναν Θεό κατ’ εξοχήν ελεύθερο από οτιδή­ποτε. Ο άνθρωπος είναι αυτεξούσιος και ελεύθερος, διότι ο Θεός που τον δημιούργησε κατ’ εικόνα του, είναι ελεύθερος από όλα: την ειμαρμένη των αρχαίων, τη φύση, το χρόνο, το χώρο. Γι’ αυτό και η Βίβλος δίνει έμφαση στο χρόνο και όχι στο χώρο ή στα συγ­γενικά δεσμά που δεσμεύουν. Ο Χρι­στός κήρυξε την αλήθεια και είπε τα περίφημα λόγια ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

Πρωταγωνιστής της Βίβλου κατά τα λεγόμενά σας, είναι ο Θεός, ο Δη­μιουργός του σύμπαντος και της ζωής. Ωστόσο, σύγχρονοι επιστήμο­νες και κοσμολόγοι, όπως ο Richard Dawkins και ο φυσικός Stephen Hawking προσφάτως, υποστηρίζουν ότι ο κόσμος προήλθε από την τύχη και από τη φυσική επιλογή. Η Βίβλος έτσι δεν είναι απαρχαιωμένη και αναχρονι­στική για την εποχή μας;

Ο Θεός κατά τη Βίβλο δεν είναι μό­νο Δημιουργός του κόσμου, του αν­θρώπου, αλλά και λυτρωτής του αν­θρώπου. Λυτρωτής από την ανημποριά του, τη φθορά του και το θάνατο, μετά την εκούσια απομάκρυνσή του από το Θεό. Η θεωρία του αθεϊστή Dawkins, είναι μηδενιστική. Δεν προσφέρει κα­μία ελπίδα και καμιά διέξοδο στα υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώ­που. Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος σε συνέντευξή του, η φυσική επιλογή εί­ναι ανεπαρκής ερμηνεία της πολυπλοκότητας της ζωής και της συνειδητότη­τας. Όσον αφορά στην πρόσφατη θεω­ρία του Stephen Hawking, όπως την ανα­πτύσσει στο βιβλίο του Το Μεγάλο Σχέδιο, ότι το σύμπαν δηλαδή δεν χρειάζεται Δημιουργό, γι’ αυτό σχημα­τίστηκε μόνο του, με τη δομή της φύ­σης και ιδιαίτερα της βαρύτητας, θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει, ότι ο Hawking αφήνει ανεξήγητη την ύπαρξη των νόμων της φύσης.

Θυμίζει την περίφημη στιχομυθία Laplace και Μέγα Ναπολέοντα, που ενώ ο Γάλλος μαθηματικός υποστήριζε σχετική θεωρία του για το ηλιακό μας σύστημα, είπε πως δεν χρειάζονταν το Θεό γιατί υπάρχουν φυσικοί νόμοι, ο Ναπολέων τον αποστόμωσε με την πα­ρατήρηση ότι νόμοι χωρίς νομοθέτη δεν υπάρχουν.

Ο Hawking, στο εν λόγω βιβλίο του, στην πραγματικότητα εξήλθε από τα αυστηρά πεδία της επιστήμης και φι­λοσοφίας. Ο συνάδελφός του Γκρίφιν, τον κα­τηγορεί ότι δεν εξηγεί τα φιλοσοφικά θέματα ευκρινώς. Διάφορες κοσμολο­γικές θεωρίες που έρχονται και παρέρ­χονται, αδυνατούν να εξηγήσουν το μυστήριο του ασύλληπτου σύμπαντος και γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτα. Ακόμα αδυνατούν να δώσουν ικανο­ποιητική απάντηση στο μυστήριο της ζωής και του ανθρώπου.

Αντίθετα, η Βίβλος, με λόγο απλόκαι απέριττο από την πρώτη φράση της, μας λέει: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανό και τη Γη». Αυτή η φράση εμπεριέχει σε μινιατούρα, όλη τη Βίβλο, αφού σ’ αυτή υπάρχουν 3 βασικές μεταφυσικές αρχές, όπως προανέφερα. Ο σύγχρονος άνθρωπος, σα­φώς έχει ανάγκη προσανατολισμού και ηθικής πνευματικότητας, πράγμα που μπορεί να προμηθεύσει η Βίβλος και οι διαχρονικές αρχές της και όχι οι συγκεχυμένες και αντιφατικές θεωρίες διαφόρων επιστημόνων, που υποδηλώ­νουν την άγνοιά τους.

Προσφάτως ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, σε συνέν­τευξή του είπε ότι η κρίση που συγ­κλονίζει τον αμερικανικό κόσμο, εί­ναι συνολική. Πρόκειται για μία κρί­ση, χωρίς προηγούμενο. Για να αντι­μετωπιστεί η κρίση, πρέπει ο άν­θρωπος να γίνει ο πυρήνας του συ­στήματος. Πώς το σχολιάζετε αυτό σχετικά με το βιβλίο σας;

Ακριβώς ο Σιράκ τοποθετήθηκε σω­στά στο πρόβλημα, ότι ο άνθρωπος πρέπει να ξαναγίνει ο πυρήνας του συ­στήματος κι όχι το χρήμα και ο υπερφιλελεύθερος καπιταλισμός, διότι η Βίβλος και ο Χριστός βλέπουν τον άν­θρωπο σαν υπέρτατη αξία και όχι τα υλικά αγαθά που τον περιβάλλουν. Όπως είπε ο Χριστός, δεν είναι ο άν­θρωπος για το Σάββατο, αλλά το Σάβ­βατο είναι για τον άνθρωπο. Όλοι οι θεσμοί και όλα τα πράγματα πρέπει να εξυπηρετούν τον άνθρωπο, ο οποίος δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται ως απλό άτομο μιας μά­ζας, αλλά ως συνειδητοποιημένο πρό­σωπο. Εκείνο που χρειάζεται στην εποχή μας, για να αποφύγει την κρίση που υπάρχει και γι’ αυτή που επέρχε­ται, είναι η λεγόμενη ηθοπαιδεία. Αν οι άνθρωποι δεν αποκτήσουν παιδεία, ήθος και κατάλληλη εκπαίδευση από την παιδική τους ηλικία, θα συνεχί­σουν να σπαταλούν και να ζητούν πε­ρισσότερα απ’ όσα παράγουμε, με αποτέλεσμα την πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.

Τύπος Θεσσαλονίκης

Κυριακή 23/01/2011

Οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις