Δικηγόρος ή λογοτέχνης;
Της Μαρκέλλας Αλεξίου
Τύπος Θεσσαλονίκης, Κυριακή, 18/7/2010
Ο θεσσαλονικιός Δημήτρης Τσινικόπουλος,
συνδυάζει με αξεπέραστη μαεστρία την τέχνη του συγγραφείν με τη δικηγορία
Όπως έλεγε και ο Γκαίτε, η άσκηση του λειτουργήματος ματώνει το δικηγόρο, προκαλεί χίλιες συγκινήσεις και δίνει την αίσθηση ότι ζει χιλιάδες ζωές, τις ζωές όλων των πελατών του. Ο δικηγόρος δεν είναι μόνο ο άνθρωπος του δικογράφου, δεν εξαντλείται στα επειδή και στα δια ταύτα.
Έχει ευαισθησίες και βιώνει συγκινήσεις. Πολλές φορές όλα αυτά εκδηλώνονται μέσω της τέχνης. Εξού και οι δικηγόροι ζωγράφοι, ποιητές, διηγηματογράφοι, δοκιμιογράφοι. Μεταξύ αυτών και ο θεσσαλονικιός Δημήτρης Τσινικόπουλος, ο οποίος συνδυάζει με αξεπέραστη μαεστρία την τέχνη του συγγράφειν με τη δικηγορία.
«Είμαι αυτός που είμαι. Είμαι αυτός που ήμουνα χθες κι αυτός που σήμερα είμαι. Είμαι αυτός που ανακαλύπτω κάθε μέρα ότι είμαι», γράφει χαρακτηριστικά σε ένα ποίημα του. Η γνωριμία μου με τον κ. Τσινικόπουλο, ξεκίνησε πριν μερικές βδομάδες, όταν πήρε το πρώτο βραβείο στη συγγραφή διηγήματος για το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης.
Πριν μια βδομάδα, τον επισκέφτηκα στο γραφείο του. Μου κινήθηκε η απορία, πώς μπορεί και αναπνέει μέσα στο χώρο του, μιας και η εξεύρεση κάποιου κενού χώρου, ήταν πολυτέλεια. Παντού βιβλία, πίνακες ζωγραφικής, φυλλάδια, έγγραφα, εγκυκλοπαίδειες. Όλα δικά του! «Μελετώ, στοχάζομαι, ερευνώ, συγγράφω». Αυτό το τετράπτυχο, αντιπροσωπεύει, τον ερευνητή, μελετητή, ποιητή και δοκιμιογράφο Δημήτρη Τσινικόπουλο. Μιλώντας για το έργο του Τσινικόπουλου, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Μανόλης Λαμτζίδης, είπε πως αποδεικνύει ότι ο δικηγόρος και ευρύτερα ο νομικός για να επιτελέσει το καθήκον του, οφείλει να στοχάζεται, να προβληματίζεται και να θέτει συνεχώς ερωτηματικά για τον ίδιο τον άνθρωπο και την πορεία του. Αυτό ακριβώς κάνει και στα έργα του. Στις πέντε ποιητικές συλλογές, στις δυο συλλογές γνωμικών, στις δυο μελέτες και δυο τόμους δοκιμίων. Προβληματίζει τον αναγνώστη, για θέματα της σύγχρονης καθημερινότητας.
Ανάμεσα σε 2 αιώνες
Τα 36 δοκίμια του βιβλίου του «Ανάμεσα σε 2 αιώνες», είναι ταξινομημένα σε τρεις θεματικές ενότητες και έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο και, κυρίως τις σχέσεις του με τον συνάνθρωπο. Αλλά και τις ζυμώσεις και τα προβλήματα της εποχής, καθώς σχεδόν ανεπαίσθητα, αφήσαμε, πριν από λίγα χρόνια τον 20ο αιώνα και μπήκαμε στον 21ο αιώνα, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τις τεράστιες και ραγδαίες μεταβολές που επιτεύχθηκαν στα τελευταία χρόνια στη σφαίρα των ηθών, κυρίως, αλλά και στο ζήτημα της αντιμετώπισης των διαφόρων κοινωνικο-πολιτικών προβλημάτων.
Ο τίτλος του βιβλίου έχει να κάνει με το περιεχόμενο των περισσότερων δοκιμίων, συνιστούν μια προβληματική σε θέματα της σύγχρονης εποχής καθώς ανεπαίσθητα αφήσαμε σχεδόν πριν μια δεκαετία τον 20ο αιώνα και μπήκαμε στον 21ο χωρίς να συνειδητοποιήσουμε ίσως τις τεράστιες και ραγδαίες αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη σφαίρα κυρίως των ηθών και των κοινωνικών προβλημάτων. Οι απόψεις πάνω στις διαφυλετικές σχέσεις αναβλύζουν. Το ασθενές φύλο, φλερτ και σεξουαλική παρενόχληση, ανέραστη ελευθερία ή ανελεύθερη αγάπη, περί ζηλοτυπίας, πώς αποκτάς την αγάπη, εις βάρος της ελευθερίας; Πως καταπολεμάς τον ατομισμό που κυριαρχεί στις μέρες μας; Αυτοί και άλλοι στοχαστικοί τίτλοι που κεντρίζουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη τίθενται στο βιβλίο και σε κάνουν να συσκέφτεσαι με το συγγραφέα, μιας και ο ίδιος ποτέ δεν παίρνει θέση.
«Όλοι έχουν άποψη, χωρίς να μελετούν»
«Μελετώ, στοχάζομαι, ερευνώ, συγγράφω. Όλοι έχουν άποψη, χωρίς να μελετούν. Το να ερευνάς, να πείθεις και να αποδεικνύεις είναι η ουσία», δήλωσε χαρακτηριστικά, στον Τ.Θ., ο κ. Τσινικόπουλος. Όπως είπε, προτιμά το δοκίμιο ως λογοτεχνικό είδος για να εκφράσει τους στοχασμούς του, γιατί το δοκίμιο όπως φανερώνει και η λέξη, αποτελεί μία προσπάθεια, μια απόπειρα, μια προσέγγιση ενός θέματος, μια δοκιμή. «Δεν εξαντλεί το θέμα. Δεν είναι μελέτημα, αλλά παρουσιάζει σκέψεις του συγγραφέα, για να γονιμοποιήσει τη διάνοια του αναγνώστη και να τον κάνει να σκεφτεί πιο βαθιά μόνος του και να καταλήξει σε δικά του συμπεράσματα. Πάνω στα επίμαχα και δύσκολα θέματα, είναι πιο δύσκολο κανείς να βρίσκει τις κατάλληλες ερωτήσεις, παρά να σπεύδει να δίνει εύκολες και οριστικές απαντήσεις. Τις απαντήσεις μπορεί να τις δώσει ο καθένας μόνος του».
Το παράπονό του
Με παράπονο, ο κ. Τσινικόπουλος, υποστήριξε πως δίνεται έμφαση σε κάποια βιβλία που δεν αξίζουν τον κόπο. «Έχει καλλιεργηθεί μια τάση στους αναγνώστες να διαβάζουν ελαφριά βιβλία στην παραλία και όχι βιβλία στοχαστικά, που σε βάζουν στη διαδικασία να σκεφτείς. Αυτή είναι η νοοτροπία του Έλληνα, αλλά και των εκδοτικών οίκων που δεν προωθούν τέτοια βιβλία», είπε.
Ένας Μίδας που πτώχευσε
Οι οικονομική κρίση, δεν τον αφήνει απαθέστατο. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Έλληνας έχτισε ένα μύθο, να καταναλώνει περισσότερο, απ’ όσο παράγει. «Ατυχώς ζούμε σε μια τεχνοκρατούμενη υλιστική κοινωνία που δίνει έμφαση στο έχειν και όχι στο είναι. Ο σύγχρονος άνθρωπος όμως έχει ανάγκη περισσότερο από πνευματική και ηθική καθοδήγηση, παρά από νέες επιστημονικές ανακαλύψεις, γιατί όπως σωστά επισήμανε κάποιος διανοητής, ο σύγχρονος άνθρωπος πάσχει από ηθικό αναλφαβητισμό. Το σχέδιο της υπερκατανάλωσης οδήγησε στην κρίση. Πρέπει να σφίξουμε τα ζωνάρια, αλλιώς από την κρίση δεν βγαίνουμε».
Η χαρά του πνευματικού δημιουργού, μεγαλώνει όταν καταφέρνει να αναταράζει τα νερά. Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, ο κ. Τσινικόπουλος, ήδη στο μυαλό του άρχισε να δουλεύει το concept του καινούριου του βιβλίου, που θα έχει σχέση με την κρίση και θα τιτλοφορείται: «Ένας Μίδας που πτώχευσε». «Ο τίτλος έχει βγει. Τώρα δουλεύω στο μυαλό μου τους ήρωες», είπε χαρακτηριστικά. Ποιο θα είναι το στόρι στο περίπου; Μεγαλοκαρχαρίες στο χρηματιστήριο, ρίχνουν τις μετοχές για να πτωχεύσουν και να ανοίξουν αλλού επιχειρήσεις. Το περιμένουμε…