Από τις «Σκέψεις» του Pascal

• Κατά κανόνα πείθεται κανείς πιο εύκολα απ’ τη λογική που βρίσκει μέσα του, παρά απ’ τη λογική που προέρχεται από τη λογική των άλλων.

• Η μύτη της Κλεοπάτρας, αν ήταν πιο μικρή, όλη η όψη της γης θα ’ταν διαφορετική.

• Η δικαιοσύνη χωρίς τη δύναμη είναι ανίσχυρη, η δύναμη δίχως τη δικαιοσύνη είναι τυραννική.

• Η φιληδονία και η δύναμη συνιστούν τις πηγές όλων των πράξεών μας. Η φιληδονία έχει εθελοντές, η δύναμη στρατολογεί.

• Όσοι γράφουν για πολιτική, είναι σα να επιχειρούν να ρυθμίσουν ένα φρενοκομείο.

• Μαζί δυο όμοια πρόσωπα, ενώ το καθένα χωριστά δεν προξενεί γέλιο, μας κάνουν να γελάσουμε με την ομοιότητά τους.

• Το τελευταίο πράγμα που ανακαλύπτει κανείς στην εκτέλεση ενός έργου, είναι να μάθει εκείνο, που πρέπει να βάλει στην αρχή.

• Η επιστήμη των εξωτερικών πραγμάτων δεν θα με παρηγορήσει για την άγνοια της ηθικής σε στιγμές θλίψης. Αλλά η γνώση της ηθικής θα με παρηγορεί πάντα για την άγνοια των εξωτερικών επιστημών.

• Πιστεύω και στοιχηματίζω γι’ αυτό, πως αν όλοι οι άνθρωποι γνώριζαν τι λένε οι μισοί για τους άλλους μισούς, ζήτημα είναι αν σε όλο τον κόσμο θα σώζονταν τέσσερις φιλίες.

• Ο Θεός περισσότερο θέλει να κατευθύνει τη βούληση παρά το πνεύμα. Η τέλεια λαγαρότητα θα εξυπηρετούσε το πνεύμα και θα κατέστρεφε τη βούληση.

• Το ύπατο στάδιο της λογικής είναι ν’ αναγνωρίσει πως υπάρχει μια απειρία πραγμάτων που την ξεπερνούν. Είναι πολύ αδύνατη αν δεν φτάσει να γνωρίσει αυτό.

• Η πίστη διαφέρει από την απόδειξη. Η μια είναι ανθρώπινη, η άλλη είναι δώρο του Θεού.

• Δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή που να μη δείχνει, ή την αθλιότητα του ανθρώπου ή την ευσπλαχνία του Θεού, ή την αδυναμία του ανθρώπου χωρίς Θεό ή τη δύναμη του ανθρώπου με Θεό.

Οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις