Ο Carsten Thiede, για τους ενημερωμένους πάνω στα βιβλικά και αρχαιολογικά θέματα, είναι ένας πρωτοποριακός ερευνητής που με τις θέσεις και τα επιχειρήματά του, έχει ταράξει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Οι Times του Λονδίνου τον απεκάλεσα ως «τον άνθρωπο που μπορεί να μεταβάλλει την κατανόησή μας για το Χριστιανισμό». Ο λόγος; Μα ασφαλώς, η επαναχρονολόγηση από τον Thiede του «Μαγδαληνού Παπύρου» και η τοποθέτησή του από τον 2o αι. μ.Χ. στον 1ο και συγκεκριμένα, στο 70 μ.Χ. Ο πάπυρος αυτός περιέχει σπαράγματα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Ο Thiede εξέδωσε ένα βιβλίο (Eyewitness to Jesus) όπου μαζί με τον M. D'Ancona υποστηρίζει τις θέσεις του. Ανάμεσα σ' αυτές είναι ότι και ένα απόσπασμα παπύρου του Ευαγγελίου του Λουκά που φυλάσσεται σε βιβλιοθήκη του Παρισιού είναι γραμμένο ανάμεσα στο 63 και 67 μ.Χ. Ακόμα, ότι ένα άλλο κομμάτι από τα πολύκροτα χειρόγραφα του Κουμράν (7Q 5) είναι τμήμα του κατά Μάρκον Ευαγγελίου και πρέπει να χρονολογείται το αργότερο στο 68 μ.Χ. (αφού εκείνο το έτος κατεστράφη από τους Ρωμαίους ο οικισμός του Κουμράν).
Οποιοσδήποτε μπορεί να αντιληφθεί ότι αν οι θέσεις αυτές του Thiede είναι ορθές, ανατρέπονται έτσι όλες οι κριτικές θεωρίες που θέλουν τα Ευαγγέλια γραμμένα από αγνώστους το 2ο μ.Χ. αιώνα, και αναθεωρούνται άλλες, που γίνονται ευρύτερα αποδεκτές, ότι τα κείμενα αυτά συντάχθηκαν γύρω στο 70-100 μ.Χ. Με τη χρονολογία του Thiede (σημειωτέον, δεν είναι ο μόνος που υποστηρίζει κάτι τέτοιο) ο χρόνος συγγραφής των Ευαγγελίων έρχεται σε απόσταση αναπνοής με τα συμβάντα.
Τι σημαίνει όμως αυτό; Τη σημασία αυτών και άλλων ευρημάτων παρουσιάζει ο συγγραφέας στο βιβλίο του «Ιησούς: Μύθος ή Πραγματικότητα;» που μόλις κυκλοφόρησε. Σαν ειδικός στο είδος του (είναι καθηγητής της παπυρολογίας και διευθυντής του ινστιτούτου της βασικής επιστημολογικής έρευνας στο Paderborn τηςΓερμανίας) ο Thiede με άνεση, γλαφυρότητα, επιστημοσύνη και τεκμηρίωση, που μερικές φορές δεν μπορεί να παρακολουθήσει ο μη μυημένος μέσος αναγνώστης, καταδεικνύει τη σημασία των νεώτερων αρχαιολογικών ευρημάτων για την κατανόηση της γένεσης του Χριστιανισμού και του ιστορικού του πλαισίου. Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε με εκλαϊκευμένο κάπως τρόπο τις θέσεις του συγγραφέα για τα αρχαία χειρόγραφα που προαναφέραμε, για το τρόπο συγγραφής των Ευαγγελίων, για την ακριβή διαφύλαξη των κειμένων, για το κήρυγμα των πρώτων Χριστιανών και πολλά άλλα άκρως ενδιαφέροντα. Αν εξαιρέσει κανείς ένα-δύο σημεία που σηκώνουν συζήτηση (όπως π.χ. αν ο απ. Πέτρος πήγε στη Ρώμη, ή αν οι χριστιανοί του 1ο αιώνα είχαν σε χρήση το σημείο του σταυρού), το υπόλοιπο μέρος του βιβλίου προκαλεί το άμεσο ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον ευρύτερο προβληματισμό του πάνω στο υλικό που προσκομίζει και παρουσιάζει ο ειδικός.
Ο συγγραφέας σχολιάζει τα ευρήματα στην Καπερναούμ και Ναζαρέτ του 1ου μ.Χ. αιώνα, που ανατρέπουν την άποψη μερικών, ότι δήθεν δεν υπήρχε Ναζαρέτ στα χρόνια του Ιησού, καθώς και ευρήματα που δείχνουν μία έμμεση σχέση τον Χριστιανισμού και Εσσαϊσμού. Έτσι εξηγείται κατά το συγγραφέα και η εύρεση χριστιανικών χειρογράφων σε σπήλαιο του Κουμράν. Ο Thiede μας δίνει ένα ενδιαφέρον resume της εργασίας του. «Η άποψή του ότι τάχα ο Ιησούς ήταν Εσσαίος, έχει τελεσίδικα απορριφθεί εδώ και πολύ καιρό… Κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί από κακώς πληροφορημένους αμφισβητίες, ότι τα Ευαγγέλια στη σημερινή τους μορφή, είναι «εξαγνισμένα» κατασκευάσματα των μεταγενεστέρων. Η σοβαρή έρευνα και η σοβαρή διδασκαλία σε όλα τα επίπεδα... μπορούν ενδεχόμενα να αλλάξουν την αντίληψη ότι η Καινή Διαθήκη είναι ένα διασκεδαστικό πανηγύρι και ένα παζάρι στη διάθεση του οποιουδήποτε. Στην «Νέα εποχή μας» στην οποία οι «άπιστοι» Θωμάδες είναι πολλοί, που ο καθένας πιστεύει μόνον ότι βλέπει, οι αποδείξεις για τον ιστορικό Ιησού είναι αδιαμφισβήτητες».
Με εργασίες σαν κι αυτή του Thiede και άλλων ειδικών που μεταφράσθηκαν στα ελληνικά, όπως του F. F. Bruce, O. Cullmann, J. Jeremias, K. A. Kitchen και άλλων λόγιων, μπορεί ο σύγχρονος αναγνώστης να έχει μία πιο έγκυρη άποψη για το φλέγον ζήτημα Ιησούς και Χριστιανισμός και να αποφύγει να πέσει στις παγίδες της ψευδοεπιστήμης και της παραπληροφόρησης, που ανθούν ατυχώς στις μέρες μας.