Συνέντευξη στην εφημερίδα Εγνατία της Κυριακής

Εγνατία της Κυριακής

 

20 χρόνια κοντά στις λέξεις και τα κείμενα

Συνέντευξη στον Βασίλη Λεβαντίδη

 

Είκοσι χρόνια πνευματικής δημι­ουργίας και προσφοράς στα ελ­ληνικά γράμματα συμπληρώνει φέτος ο Θεσσαλονικιός δικηγόρος, ποιητής, δοκιμιογράφος και μελετη­τής Δημήτρης Τσινικόπουλος. Είκοσι χρόνια μελέτης, έρευνας αλλά κυ­ρίως πηγαίας αγάπης προς τις λέξεις και τα κείμενα, προς τον ελληνικό λό­γο και τη λογοτεχνία.

Γράφει κυρίως δοκίμια και ποίη­ση, έχει γράψει όμως και εξαιρετικές μελέτες που φροντίζει όπως εκμυ­στηρεύεται στην «Εγνατία της Κυρια­κής» να μην έχουν το χαρακτήρα της επιστημονικής διατριβής αλλά να εί­ναι όσο το δυνατόν πιο προσιτές στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, χωρίς να χάνουν την επιστημοσύνη τους. Τέτοιο έργο του είναι η εξαιρετική και πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο «Ποίηση στα λόγια του Ιησού» που εκδόθηκε το 1993 και απασχόλησε χιλιάδες αναγνώστες.

Στην εργοβιογραφία σας παρατη­ρούμε μια πολυμέρεια αφού τα εν­διαφέροντα σας ξεκινούν από τη λογοτεχνία, αγγίζουν τη ζωγραφική και καταλήγουν στη φωτογραφία. Πι­στεύετε ότι είναι ωφέλιμη αυτή η πο­λυδιάσπαση;

Δεν μπορεί να δοθεί μια πάγια απά­ντηση στο ερώτημα αυτό. Υπήρξαν συγγραφείς που πράγματι η πολυμέρεια τους έβλαψε, αφού αν περιορίζο­νταν σε έναν τομέα, θα απέδιδαν ασφαλώς περισσότερο. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν λογοτέχνες που δεν μπορούσαν να εκφραστούν αποκλει­στικά με ένα είδος λόγου. Ήταν σαν χείμαρροι, που, αν κάποιος τους έφραζε, θα έβρισκαν άλλη διέξοδο. Μερι­κοί είναι πολύ επιλε­κτικοί και ολιγογράφοι, ενώ άλλοι είναι πολυγραφότατοι εκ­φράζοντας έτσι τον ψυχικό και πνευματι­κό δυναμισμό τους με μια πλούσια πνευμα­τική σοδειά. Γεγονός πάντως είναι ότι «ουκ εν τω πολλώ το ευ». Χρειάζεται μία αυτοπειθαρχία.

Συνεχίζοντας την παράδοση του δοκιμιακού λόγου, κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό με επιτυχία, από τις εκδόσεις «University Studio Press» το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Εικονο­κλάστες και Λεξιμάχοι». Τι ακριβώς πραγματεύεται;

Περιλαμβάνει 25 δοκίμια ποικίλου περιεχομένου. Ο τίτλος του προέρχε­ται από ομώνυμο δοκίμιο του τόμου που αναφέρεται στη σύγκρουση δύο παρατάξεων: των εικονοκλαστών από τη μια, οι οποίοι επιμαρτυρούν την κα­ταστρεπτική για το λόγο «επιβολή» της εικόνας στην εποχή μας και των εκούσιων ή ακούσιων λεξιμάχων από την άλλη, που επιμένουν στην εξάπλωση και επιβολή της εικόνας στη ζωή μας. Εκτός από αυτά υπάρχουν πολλά άλ­λα ενδιαφέροντα δοκίμια της συλλογής, όπως το χιούμορ, το φιλί, το τραγικό στοι­χείο στον έρωτα, η τέ­χνη του ακούειν, ποίη­ση και προσευχή, η άνθηση του αποκρυφισμού, πίστη και μάρκετιγκ, η εθελοθρησκεία, η ματαιοδοξία, η αμαρτία και ο σύγχρονος άνθρωπος και άλλα. Τα δοκίμια αυτά παρ’ όλο που αναφέρονται σε ανε­ξάρτητα ποικίλα θέματα, συστεγάζο­νται, γιατί περιστρέφονται σε έναν άξονα μεταφυσικής αναζήτησης γύρω από τον οποίο είναι εσωτερικά υφασμένα. Γράφτηκαν, όχι για να συμφωνήσει κατ’ ανάγκην ο αναγνώστης με τις απόψεις του συγγραφέα, αλλά για να προβληματισθεί βαθύτερα και να «το­ποθετηθεί» ο ίδιος στα θιγόμενα θέ­ματα. Γράφτηκαν ακριβώς για να προκαλέσουν περαιτέρω αναζήτηση και συζήτηση.

Τι σχεδιάζετε για το μέλλον;

Είναι ήδη έτοιμος ο νέος τόμος δο­κιμίων μου με τίτλο «Οι κλητοί και οι εκλεκτοί» που περιλαμβάνει 17 δοκίμια αναφορικά με τη ζωή και τους προβληματισμούς προσώπων της λο­γοτεχνίας, της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Επίσης και δύο ποιητικές συλλογές που ευελπιστώ ότι θα τις δω τυπωμένες μέσα στο 2004.

Το πρωτότυπο pdf: 

Οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις