"Αν δε μιλάς, με τη σιωπή σου,
θα γεμίσω την καρδιά μου και θα την υπομείνω"
R. TAGOR
(α) Πάντα μου μιλάς, Κύριε. Πότε με τη παρουσία Σου Πότε με τη σιωπή Σου.
(β) Όταν θωρώ ένα-ένα
τα δέντρα του δάσους Σου χάνω το σύδεντρο.
(γ) Με το καραβάνι της καρδιάς προσεγγίζω
την όαση του θρόνου Σου
(δ) Νιώθω τις δροσοσταλίδες της αγάπης Σου να με ραίνουν·
και ας είσαι "πυρ καταναλίσκον".
(ε) Με τα ροδόφυλλα της ειρήνης Σου διήλλαξες
"τα εν εμοί διεστώτα".
(στ) Στη δίνη του κινδύνου θέλω να κρατάς, Κύριε,
το χέρι μου στο χέρι Σου
(ζ) Το αίμα των απανταχού αδικο-σκοτωμένων
μού παγώνει το αίμα.
(η) Ακόμα και με την απουσία Σου καθιστάς Κύριε
ζωντανή την παρουσία Σου.