Ένα ιουδαϊκό κοιμητήρι στο Λένινγκραντ

Joseph Brodsky (1940 - 1996)

 

Ο φράχτης από σάπιες σανίδες ερειπωμένος.
Πίσω απ’ το μισογερμένο περίβολο κείτονται μνήμα με μνήμα,
Άνδρες: νομικοί, του εμπορίου, της επανάστασης, της μουσικής.

Για τον εαυτό τοις τραγούδησαν.
Για τον εαυτό τους αποταμίευαν.
Για τους άλλους πέθαναν.
Κι’ όμως, πρώτα-πρώτα πλήρωναν φόρους,
έβγαζαν στις τοπικές αρχές το καπέλο τους.
Και σ᾿ αυτόν τον αδιέξοδα υλιστικό κόσμο
έμειναν ιδεαλιστές· ερμήνευσαν το Ταλμούδ.

Ίσως να διέκριναν με ακρίβεια.
Ίσως να πίστεψαν τυφλά στην εντολή.
Αλλά δίδαξαν στα παιδιά τους να γίνουν σκληρά, με υπομονή.
Δεν έσπειραν ψωμί. Ποτέ τους δεν έσπειραν ψωμί.
Τον ίδιο τον εαυτό τους έριξαν σαν σπόρους μέσα στη κρύα γη.

Κι’ αποκοιμήθηκαν για πάντα. Τους παράχωσαν.
Τους άναψαν κεριά στη γιορτή της συμφιλίωσης
και πεινασμένοι γέροντες με λεπτή παλλόμενη φωνή
απ’ την παγωνιά άπνοοι
ικέτευαν για την ανάπαυση των φθαρτών κουφαριών.
Και βρήκαν την ανάπαυση. Κατά το νόμο της φθοράς της ύλης.
Δε θυμόνταν τίποτα. Δεν ξέχασαν τίποτα.

Πίσω απ’ το σάπιο περίβολο στο τυμβοχώραφο,
τέσσερα χιλιόμετρα απ’ το τέρμα του τραμ.

Μετάφραση από τα Γερμανικά, Δημήτρης Τσινικόπουλος.

Οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις